یادداشت
جامعه شاد با توجه به نیازهای سالمندان
فرزانه بشردوست- دبیرکل کانون سالمندان شهر تهران
تهران، شهر دوستدار سالمندان نیست؛ چراکه آنها به امکانات و خدمات شهر دسترسی ندارند و در یک کلام به سهولت نمی‌توانند از آنچه در شهر وجود دارد، بهره ببرند.
سالمندان قشری هستند که باید بیش از دیگران مورد توجه قرار گیرند، اما برخلاف سایر کشورها ازجمله ژاپن این موضوع در ایران خیلی مورد توجه قرار نگرفته و مردم و حتی برخی از مسئولان گمان می‌کنند دوره سالمندی یعنی پایان زندگی؛ به همین دلیل برنامه مدونی برای دوره سالمندی شهروندان وجود ندارد.
مدیریت شهری شاید تنها نهادی است که رویکرد و نگاه متفاوتی نسبت به سالمندان داشته و راه‌اندازی کانون سالمندان در مناطق، مهم‌ترین کاری بود که در وهله اول سبب جمع‌آوری آماری از تعداد سالمندان در محله‌ها شده است. در گام بعد هم با شناسایی این قشر، مدیریت شهری توانسته در بخش سلامت، خدماتی ازجمله تست رایگان قند و فشارخون را در خانه‌های سلامت سراهای محله،
ارائه دهد.
ارائه کارت منزلت به سالمندان برای بهره‌مندی از خدمات حمل‌ونقل عمومی و اجرای برنامه‌های دوشنبه سالمندی، کارهای دیگری است که مدیریت شهری با انجامش زمینه‌ای را فراهم کرده تا سالمندان از کنج خانه‌ها به اجتماع بیایند و بودن در گروه و جمع را تجربه کنند. درحقیقت همین کارهای ساده موجب افزایش کیفیت زندگی سالمندان و افزایش امید به زندگی آنها
شده است.
با این حال، سالمندان مانند شهروندان دیگر نیاز دارند از خدمات و امکانات شهر استفاده کنند؛ مسئله‌ای که با تحقق شهر دسترس‌پذیر گره خورده است. آنها باید بتوانند با اتکا به توانمندی خود و در امنیت، به بوستان بروند، از مجموعه‌های ورزشی استفاده کنند و ساعاتی را با دوستان و همسالانشان در پاتوق‌ها بگذرانند.
در پایتخت کشور اما فضای اختصاصی ویژه سالمندان وجود ندارد و از این‌رو لازم است در کنار بسترسازی شهر ازجمله مناسب‌سازی معابر، تدابیری برای استفاده این قشر از خدمات خاص سالمندی نیز فراهم شود. مصوبه تهران شهر دوستدار سالمند در شرایط اقتصادی کنونی شاید بهترین کمکی است که مدیریت شهری می‌تواند به سالمندان
کند.
این افراد عمدتا بازنشسته هستند و ترجیح می‌دهند برای تفریح و غنی‌سازی اوقات فراغت از امکانات رایگان یا ارزان‌قیمت استفاده کنند. بی‌تردید فراهم کردن بستری برای بهره‌مندی آنها از امکانات شهرداری با تخفیف‌های ویژه منجر به افزایش شادی و نشاط در سالمندان می‌شود که اثرات مثبت آن به جامعه منتقل
خواهد شد.
در اهمیت این موضوع باید گفت، رویکرد شهرهایی که با محوریت توسعه پایدار پیش می‌روند، جدی انگاشته شدن سالمندان در همه پروژه‌ها و المان‌های شهری است؛ چراکه تجربه و تحقیقات دانشگاهی و میدانی در کشورهایی مثل سوئد، آلمان، ژاپن، دانمارک، هلند، استرالیا و کانادا نشان می‌دهد توجه به چنین نکته‌ای در نهایت هم سلامت جسمی و روانی شهروندان را بهبود می‌بخشد و هم قطعا با جامعه‌ای شاد و پویا
مواجه خواهند شد.
