باتری به باتری مغز برای خروج از کما

خبر بهبودی یک بیمار 25 ساله از کما به کمک امواج مافوق صوت، 5سال پیش در دنیای پزشکی سروصدای زیادی به پا کرد. در این روش درمانی، تیمی از دانشگاه کالیفرنیا با استفاده از فناوری اولتراساوند (امواج مافوق صوت) توانست یک بیمار را به روشی شبیه به جامپ استارت (روشی است برای کمک به روشن‌شدن ماشینی که باتری آن خوابیده است که در اصطلاح عامیانه به آن باتری به باتری می‌گویند) را از کما خارج کنند. اما در آن زمان دانشمندان مذکور مطمئن نبودند که این تجربه امکان تکرار دارد یا فقط یک‌بار برای همیشه رخ داده است. اما همان تیم به تازگی موفق شدند دوبار دیگر این تجربه موفق را تکرار کنند.
در سال2016 تیمی به رهبری پروفسور مارتین مونتی دستگاهی به اندازه یک فنجان قهوه را برای ارسال پالس‌های تحریک کننده از امواج مافوق صوت متمرکز با شدت کم به تالاموس بیمار 25ساله استفاده کرد. تالاموس به‌عنوان مرکز پردازش مرکزی مغز عمل می‌کند و به‌طور معمول در بیماران به کما رفته، ضعیف می‌شود. پس از دریافت این درمان، بیمار به طرز خارق‌العاده‌ای بهبود یافت. درحالی‌که پیش از این روش، او تنها نشانه‌های ضعیفی از هوشیاری را نشان می‌داد، حالا دیگر کاملا به هوش بود و می‌توانست به سؤالاتی که از او می‌شد با تکان دادن سر پاسخ بدهد. با این حال در آن زمان محققان نمی‌دانستند آیا اینکه بیمار به این روش پاسخ داده است نتیجه خوش‌شانسی آنهاست یا اینکه بیمار به درمانی که همزمان در حال دریافت بود پاسخ داده یا مغز او ممکن است به طرز منحصربه فردی پذیرای درمان بوده باشد.
با وجود این، آنها به تازگی پاسخ سؤالات خود را گرفتند. مونتی و همکارانش اعلام کردند که توانسته‌اند با همان روش 2 تجربه موفق دیگر را برای خارج کردن 2بیمار از کما تکرار کنند.
به گزارش نیواطلس، یکی از این دو مورد مربوط به مردی 56ساله است که به‌دلیل ضربه مغزی 14‌ماه در کما بود. پس از نخستین درمان اولتراساوند، بیمار موفق شد یک توپ را بیندازد و بگیرد و نام 2 نفر از اعضای خانواده‌اش در یک عکس دسته جمعی را به یاد بیاورد. پس از درمان دوم، او دیگر قادر بود به تنهایی با بطری آب بنوشد، از کاغذ و خودکار استفاده و ارتباط کلامی برقرار کند.
بیمار بعدی زنی 50ساله بود که پس از تجربه ایست قلبی2 سال و نیم در کما بود و درصد هوشیاری او حتی از مرد 54ساله هم کمتر بود. پس از نخستین درمان، او توانست وسایلی مانند شانه و مداد را تشخیص دهد، کاری که از زمان رفتن به کما نتوانسته بود انجام دهد.
در هر دو مورد درمان شامل استقرار دستگاه اولتراساوند در کنار سر بیمار بود، به این شکل که دستگاه 10مرتبه 30ثانیه‌ای به‌مدت 10دقیقه فعال می‌شد. هردو بیمار 2جلسه به همین روش تحت درمان قرار گرفتند که یک هفته بین آن فاصله بود. دانشمندان می‌گویند که این درمان ایمن است و هیچ عوارض جانبی ندارد چرا که میزان تقریبا کم انرژی که از دستگاه ساطع می‌شود کمتر از میزانی است که در اسکن اولتراساوند داپلر استفاده می‌شود. البته ناگفته نماند که درمان روی نفر سوم هیچ تأثیری نداشت، یک مرد 58ساله که به‌دلیل تصادف 5سال و نیم در کما بود. اما با این حال دانشمندان دخیل در این روش درمانی، از موفقیتی که در 2 مورد دیگر به‌دست آورده بودند خرسند هستند.
مونتی می‌گوید: آنچه قابل توجه است این است که هردو بیمار طی چند روز از شروع درمان پاسخ‌های معناداری نشان دادند. این چیزی بود که به آن امیدوار بودیم اما اینکه با چشم خودمان نتیجه موفقیت‌آمیز کار را ببینیم برایمان شیرینی دیگری داشت. اینکه از بین 3بیمار، 2 تن که در شرایط بحرانی بودند، بهبودی شگفت‌انگیزی را طی چند روز پس از شروع درمان داشتند بی‌نهایت امیدوارکننده است.
مطالعات تکمیل‌کننده این روش درمان در دستور کار قرار دارد. دانشمندان می‌گویند که نسخه قابل حمل و تجاری این دستگاه که در بیمارستان‌ها و حتی خانه بیماران به‌صورت روتین قابل استفاده است ممکن است در چند سال آینده در دسترس قرار بگیرد.