افشاگری یا انتقام‌جویی؟

3274کلمه؛ اولین دفاعیه رسول‌پناه از خودش در قبال سریال حملات یحیی گل‌محمدی در چنین حجمی تنظیم شد و ساعاتی پس از شکست پرسپولیس برابر آلومینیوم اراک انتشار یافت. دفاعیه رسول‌پناه بزرگ‌ترین لطمه را از نثر ضعیف و مطول‌گویی‌ بی‌موردش خورده است. متن همچنین در برخی فرازها دچار تکرار می‌شود، اما به هر حال مهم است و نکات فراوانی در دلش وجود دارد. این بار دیگر خبری از فیلمبرداری مخفیانه نیست و هجوم جدید عضو معزول هیات‌مدیره، کاملا ارادی و آگاهانه انجام می‌گیرد. بنابراین اهمیت دارد که بدانیم مثلا یحیی گل‌محمدی 2 بازیکن فیکس ترکیب فینال آسیا را در فهرست مازاد قرار داده بود یا اینکه سرمربی سرخ‌ها خیلی جدی پیگیر افزایش دستمزدش در حین اجرای قرارداد شده بود. رسول‌پناه همچنین مدیر برنامه‌های یحیی گل‌محمدی را به فشار برای افزایش دستمزد 2 بازیکن متهم می‌کند و بی‌پروا مدعی است سرمربی سرخ‌ها خواهان مذاکره شخصی با خریدهای جدید بوده است. این اتهامات مهم هستند و آنهایی که با حواشی فوتبال آشنایی دارند، به خوبی می‌فهمند ادعاهای رسول‌پناه چه معنایی دارد.
طبیعتا نمی‌توان یکه به قاضی رفت. نه می‌شود گفت همه حرف‌های رسول‌پناه درست بوده و نه این امکان وجود دارد که سراسر ادعاهای او را رد کنیم. برای قضاوت صحیح لازم است دیدگاه‌های مستند هر دو طرف شنیده شود. با این حال انتقادی که در اولین گام به رسول‌پناه وارد به نظر می‌رسد، این است که چرا بیان حقایق را تا زمان رانده شدن از باشگاه به تاخیر انداخت؟ او امروز چیزی برای از دست دادن ندارد و تازه یادش افتاده افشاگری کند؛ در حالی که اگر واقعا منافع باشگاه در اولویت بود، رسول‌پناه همان زمان باید این مطالب را به زبان می‌آورد؛ اگر نه اینقدر تند و تیز، حداقل به شکل ضمنی و برای هوشیار کردن هوادار. در غیر این صورت اظهارات امروز عضو سابق هیات‌مدیره، بیشتر حمل بر انتقامجویی می‌شود. چطور او حاضر بود برای جمع هواداران و خبرنگاران حاضر در پیاده‌روی مقابل ساختمان باشگاه نطق جنجالی انجام بدهد، اما به منظور تنویر افکار عمومی قدم از قدم بر نداشت؟
رسول‌پناه همچنین در بخش دیگری از بیانیه‌اش اعلام آمادگی کرده در یک برنامه زنده تلویزیونی با یحیی گل‌محمدی مناظره کند. این در حالی است که محمدحسین میثاقی ادعا می‌کند بارها برای شنیدن اظهارات رسول‌پناه به او فرصت داده و نامبرده استفاده نکرده است. به نظر می‌رسد با تمام این جنجال‌ها اگر هنوز رسول‌پناه عضو هیات‌مدیره بود، دندان روی جگر می‌گذاشت و حرفی نمی‌زد. بد است که یک نفر به خاطر از دست دادن جایگاهش رو به افشاگری بیاورد. در حال حاضر این فرضیه در مورد رسول‌پناه وجود دارد، اما به هر حال مدیران فعلی باشگاه باید پی کار را بگیرند و به این مسایل رسیدگی کنند؛ اگر اتهام‌زنی‌های رسول‌پناه درست است با سرمربی تیم‌شان برخورد کنند و در غیر این صورت، عضو معزول هیات‌مدیره را مورد پیگرد قانونی قرار بدهند.