ویترین/ لکه

رمانِ «لکه» نوشته مانی پارسا، خاطره‎نگاری راوی از زندگی سیاوش شباویز است که به ‌مدت 2 سال از خدمتش در حراست هواپیماهای پروازِ خارجی گذشته است. او مأموری مخفی ا‎ست؛ سرهنگ نیروی انتظامی که تغییر محل خدمت داده است و....
داستان در 15 فصل با زاویه دید محدود به ذهن سرهنگ شباویز، زندگی در آسمان او را روایت می‎کند. قصه با نثری شیوا نوشته شده است و روند روایت رمان به‎صورتی‎ است که مطلقاً احساس نمی‎کنید با متنی فرمی یا بلاغی روبه‎رو هستید.
فضای کل کار با اینکه خیال محض است و مانی هم در ابتدای رمانش بر آن تأکید می‎کند اما با توافق نانوشته‎ خواننده و نویسنده به‌دست‌آمدنی ا‌ست. رمان نوعی هماوردی با کارهای آپارتمانی و واقع در فضاهای داخلی‎ است. مانی با بازتولید لحن کلاسیک روایی کارهای قصه‎گو و واقعه‎محور، متن را پر از اشاره‎های روان‎شناختی، اجتماعی، رفتاری و سیاسی می‎کند. رمان با تکیه بر پرواز هواپیما، به پرواز خیال دامن می‎زند. با اینکه کل رمان بر خط روایی زندگی شباویز استوار است اما پر از خرده‎روایت‎هایی ا‎ست که بعضی‎هاشان داستان کوتاه‎های درخشانی به‌حساب می‌آیند. شخصیت استفان که در دهکده‎ای مرزی در بلغارستان است و مدام به آن ارجاع بی‎دلیل و بادلیل می‎شود یکی از تکنیک‌های جالب این رمان 160صفحه‌ای است.
انتشارات کتاب فانوس این کتاب را با شمارگان 500نسخه، به بهای 32هزار تومان منتشر کرده است.