پایان تلخ یک داستان هندی

محمدمسعود احدی 

سینمای هند همواره طرفداران بسیاری در ایران داشته که از دلایل اصلی آن می‌توان به زمینه‌های مشترک فرهنگی دو‌کشور اشاره کرد. 
این موضوع بهانه همکاری‌های زیادی بین سینمای ایران و هند بوده است که «همای سعادت» (تاپی چاناکیا، 1350) سرآغاز آن و «آن سوی ابرها» (مجید مجیدی، 1397) از متأخرترین‌شان به‌حساب می‌آید. سال 1382بود که قاسم جعفری، با تکیه بر محبوبیت فیلم‌های هندی، به سراغ ساخت سریال «مسافری از هند» رفت تا یکی از پربیننده‌ترین مجموعه‌های تلویزیونی صداوسیما روی آنتن برود. این سریال 25قسمتی که از شبکه سوم سیما پخش شد، داستان جوانی به نام رامین (با بازی سروش گودرزی) را روایت می‌کند که در زمان اقامت تحصیلی خود در هندوستان، دلباخته دختری هندی به نام سیتا (با بازی شیلا خداداد) می‌شود و او را برای ازدواج، ‌همراه خود به ایران می‌آورد. رامین که پیش از این قرار بوده با دختردایی‌اش ازدواج کند، ناخواسته با این عمل، موجبات تیرگی روابط خانوادگی را فراهم می‌آورد و متحمل چالش‌های زیادی می‌شود. جعفری که پیش‌تر، شناخت درستش از جوانان و دغدغه‌های آنها را در مجموعه «خط قرمز» نشان داده بود، این بار هم با محوریت قراردادن این قشر، بخشی از مصایب و مشکلات آنها را به تصویر ‌کشید. مسافری از هند، مثل خط قرمز، پایان خوشی ندارد و از سایر فیلم‌های عاشقانه تلویزیونی آشنازدایی می‌کند. نسرین مقانلو، الهام حمیدی، مجید مشیری، شیرین بینا و ایرج نوذری از دیگر بازیگران این سریال به‌شمار می‌روند.