تلاش می‌کنیم این چراغ خاموش نشود

محمدمهدی طباطبایی‌نژاد_دبیر سی و نهمین جشنواره فیلم فجر


  جشنواره آثار یک‌سال تولید شده سینمای ایران را در اختیار داوران قرار می‌دهد و داوران ۲۷سیمرغ را در بخش‌های مختلف به آثار اهدا خواهند کرد. جشنواره با حفظ اولویت سلامت سینماگران و مخاطبان برای هیأت داوران برگزار می‌شود. گام دوم این است که اگر ما براساس پروتکل‌ها، توانستیم فیلم‌ها را برای سینماگران و رسانه‌ها نمایش دهیم، آثار کاندیدا شده داوران را برای این طیف نمایش خواهیم داد. گام سوم این است که از ۱۲ بهمن با رعایت پروتکل‌ها، فیلم‌ها را برای مردم هم نمایش دهیم. اما هم‌اکنون، در گام اول و نمایش فیلم‌ها برای داوران قرار داریم. ما می‌توانیم در یک زیست متناسب با شرایط کرونا، وضعیت معیشت و کار فرهنگی خود را امتداد دهیم.  کسی نمی‌تواند بگوید کرونا چه روزی از بین خواهد رفت. مهم این است که ما بتوانیم در این شرایط خود را وفق دهیم و بهترین گزینه را بیابیم. تعطیلی جشنواره ساده‌ترین گزینه بود و بهترین گزینه نبود. شرایط بهار هم با توجه به مصادف شدن با‌ماه مبارک رمضان و ایام انتخابات، برپایی جشنواره کار ساده‌ای نبود. همه این موارد را به‌طور دقیق مورد بررسی قرار دادیم و همه گزینه‌ها معایب و محاسنشان درج شد.
   از گفت‌وگو با سینماگران به این نتیجه رسیدیم که فیلمسازی که از سال گذشته درگیر تولید اثرش بوده و درباره اثرش سکوت مطلق پیش می‌آید، این از نظر امید و روحیه برای اهالی سینما و فیلمسازان مناسب نیست. اینکه جشنواره محدود به اجرا درمی‌آید، خب همه ما شکوه جشنواره فیلم فجر را آرمانی می‌بینیم. اینطور نبینیم که شکل فعلی تحقیر جشنواره است. باید بپذیریم که شرایط کرونایی ما را به این سمت برده. جشنواره یک چراغ پرنور بوده و ما تلاش می‌کنیم که این چراغ خاموش نشود. این یک مدل است و باید با زیست کرونایی کنار بیاییم.
   برپایی جشنواره فیلم فجر، به‌صورت آنلاین ممکن نیست. در این زمینه هم فکر شده بود اما این تضمین وجود ندارد فیلمی که در سامانه‌ها به نمایش دربیاید، به سرقت نرود.
   اگر وارد مرحله نمایش عمومی فیلم‌ها برای مردم (درصورت ایجاد فضای مناسب) شویم، ممکن است تعداد سالن‌ها را افزایش دهیم.
  ما در شرایط ناگزیری قرار داریم که باید به بهترین تصمیم برسیم. من البته ناامید نیستم که نمایش آثار برای اهالی سینما، منتقدان و اهالی رسانه اتفاق بیفتد. هم‌اکنون شیوه اول شدنی‌تر است اما امیدواری من شیوه دوم است و خودم را برای این اجرا آماده کرده‌ام. آنچه امروز قول می‌دهیم و آنچه برای ما قطعی است شیوه اول است. وقتی قرار است شیوه دوم اتفاق بیفتد، درباره فیلم‌ها در تلویزیون و پلتفرم‌ها حرف زده شود، آنها فیلم‌ها را دیده‌اند اما در شیوه اول، ما به معرفی آثار خواهیم پرداخت. همیشه بین وضع مطلوب و مقدور فاصله وجود دارد اما وضع موجود، مواردی را به ما تحمیل می‌کند و باید این را بپذیریم.
 اگر فیلمی در کورس داوری قرار بگیرد، حتما باید پروانه نمایش ویژه جشنواره را به‌دست بیاورد. به لحاظ قانونی پروانه نمایش در سازمان سینمایی و معاونت نظارت برای اکران عمومی، اکران خارج از کشور و پروانه ممیزی حداقلی (نمایش در جشنواره‌ها و مراکز خاص) است که ما در گفت‌وگو با دوستان در معاونت نظارت و ارزشیابی به این نتیجه رسیدیم فیلم‌های انتخاب شده داوران توسط معاونت نظارت برای کسب پروانه نمایش حداقلی به‌دست بیاورند.
  با سامانه نمایش درخواستی گفت‌وگوهایی را داشته‌ایم که برنامه‌هایی متناسب با سینمای ایران و زنده‌کردن خاطرات جشنواره فیلم فجر از طریق سامانه‌ها ارائه شود. پیشنهادهایی هم برای ارائه کار مشارکتی با صداوسیما ارائه شده و این دو حوزه منافاتی با یکدیگر ندارد و مخاطبان خاص خود را دارد. هر دو حوزه می‌توانند در کنار سینمای ایران قرار بگیرند. این دو رسانه می‌توانند خلأ امسال جشنواره را پرکند. در گذشته، شور و نشاط اکران فیلم در سینماهای مردمی، حذف شده اما مخاطبانش همچنان هستند و ما سعی می‌کنیم جذابیت جشنواره حذف نشود.