غذاهای فوتوژنیک

ترجمه: تمنا منصوری

اگر شما هم پیش از چشیدن طعم غذایی که پخته‌اید یا سفارش داده‌اید، عکس آن را در اینستاگرام پست می‌کنید معلوم است که با پدیده روزافزون کلیک‌کردن روی تصاویر انواع و اقسام بشقاب‌‌های خوراکی، چندان بیگانه نیستید.

ما عاشق سهیم‌کردن دیگران در غذایمان هستیم اما این اتفاق با ظهور شبکه‌‌های اجتماعی مختلف به‌ویژه اینستاگرام، دیگر نباید لزوما به صورت فیزیکی اتفاق بیفتد. شاید غذایمان را با افراد مهم و عزیز پیرامون خود سهیم شویم اما در مورد بقیه مردم جهان که بیشترشان را فالوورهایمان تشکیل می‌دهند کافی‌است این اشتراک‌گذاری را به‌صورت آنلاین انجام دهیم؛ با این کار نه‌تنها می‌توانیم غذای بیشتری را نسبت به گذشته با دیگران سهیم شویم بلکه خوراک بیشتری را برای رسانه‌هایی مثل اینستاگرام که به‌طور فزاینده حول محور غذا و عکاسی از غذا می‌چرخند فراهم ‌خواهیم کرد.

شاید بسیاری از ما که از وعده‌های غذایی خود مستندهای آنلاین تهیه می‌کنیم افرادی آماتور به‌حساب بیاییم اما در همین فضا کسانی هم هستند که چرخ یک صنعت عظیم و پرسود به نام وبلاگ‌نویسی حرفه‌ای غذا را می‌چرخانند. آنها اینستاگرامرهایی هستند که به‌عنوان صاحبان سبک در حوزه خوراک می‌توانند سردمدار یک جنبش زیبایی‌شناسی باشند.

با دست‌به‌دست‌چرخیدن غذاهای اینستاگرامی، دور از انتظار نیست که سبک خوردوخوراک ما نیز به‌کلی تغییر کند؛ وجود 250هزار عکس از میوه آووکادو با هشتگ avocadotoast #در جهان نشان می‌دهد که رسم صبحانه از غلات بدترکیب یا مربا و نان معمولی، به آووکادوهای خوش‌رنگ‌ولعاب و اسموتی‌های دلفریب، تغییر مسیر داده است؛ پس نباید دچار این خطا شویم که این فرهنگ آنلاین بر شیوه آشپزی و غذاخوردن مردم دنیای غیرمجازی تأثیری نخواهد گذاشت. غذاهایی که قابلیت تبدیل‌شدن به برترین‌های اینستاگرام را دارند به‌زودی دست‌به‌دست می‌چرخند و بایدها و نبایدهای غذایی ما را تغییر می‌دهند.

پست‌کردن تصاویر غذا در شبکه‌های اجتماعی حتی می‌تواند شیوه تعامل ما با همان غذا را از اساس، دوباره چهارچوب‌بندی کند. وقتی که غذای خود را مستند می‌کنیم، وقت می‌گذاریم تا به آن سر‌وشکل دهیم، با دیگران به اشتراک بگذاریم و حتی به آن افتخار کنیم، در واقع آن را بی‌‌نظیر جلوه می‌دهیم. این اتفاق به نفع کسانی‌است که از اضافه‌وزن رنج می‌برند. درحالی‌که این افراد در رسانه جریان اصلی جایی ندارند، رسانه‌های اجتماعی به مردم چاق فضایی داده است که می‌توانند از شرمساری، خجالت و تجویزهای گاه‌وبیگاه دنیای هراسان از چاقی به آن پناه ببرند. در واقع، پست‌کردن آنلاین عکس غذا فارغ از آنکه سالم باشد یا ناسالم، یک کنش رهایی‌بخش است.

جان کلام اینکه صرف زمان زیاد برای لذت‌بردن و مستندکردن وعده‌های غذایی هرروزه ما یک عمل لوکس برای آلایش روح به نظر می‌رسد و چه‌بسا به اندازه خود غذا برای ما مغذی باشد.

منبع: گاردین