نگرانی از تکرار تراژدی 8 سال پیش
پرسپولیس امسال شباهت عجیبی به تیم لیگ دوازدهم یحیی دارد پر از مساویهای ملالآور
بهروز رسایلی| پرسپولیس در کنار فولاد، با 5مساوی در لیگ بیستم رکورددار کسب تساویهاست و همین مسئله باعثشده جایگاه آنها در جدول چنگی به دل نزند. پرسپولیس البته هنوز متحمل هیچ شکستی نشده، اما سریال تساویها امتیازات زیادی را از این تیم گرفته است. در سیستمی که هر پیروزی 3امتیاز دارد، مساوی خیلی با شکست فرقی نمیکند و همین مسئله باعث نگرانی هواداران پرسپولیس شده است. سرخپوشان در دیدار با سپاهان متحمل سومین مساوی پیاپیشان شدند و این در حالی است که هنوز مسابقات دشواری مثل دیدار با استقلال، فولاد، گلگهر، تراکتور و... پیش روی این تیم است. در نیمفصل دوم لیگ نوزدهم یحیی گلمحمدی تیمی را به ارث برد که روی موج پیروزی بود و کارش را بهخوبی تا قهرمانی ادامه داد، اما عملکرد او در فصل جاری یادآور نتایج این مربی در پرسپولیس لیگ دوازدهم است.
امتیازاتی که حراج کرد
گلمحمدی بین 2 نیمفصل لیگ دوازدهم جانشین مانوئل ژوزه روی نیمکت پرسپولیس شد. حتما کل داستان را به یاد دارید؛ پیرمرد بداخلاق پرتغالی، رویانیان عجول و فرصتی که به این مربی برای ساختن تیمش داده نشد. اواخر نیمفصل ژوزه داشت تلاش میکرد روی تیمش مسلط شود، هم نتایجش بهتر شده بود و هم کیفیت تیمش؛ به هر حال اما به او فرصت داده نشد کارش را تکمیل کند. مربی پرتغالی بعد از کسب 21امتیاز از 17بازی اخراج شد و یک غرامت هنگفت دریافت کرد، اما یحیی گلمحمدی هم بهعنوان جانشین او نتوانست از 17بازی نیمفصل دوم بیش از 29امتیاز کسب کند. آن تیم ستارههای زیادی مثل جلال حسینی، علی کریمی، مهدی مهدویکیا، رضا حقیقی، محمد نوری، جواد کاظمیان، کریم انصاریفرد و... را در اختیار داشت، اما سریال مساویهای کمرمق یحیی باعث شد سرخپوشان فصل را روی پله هشتم به پایان برسانند و حتی از کسب سهمیه آسیایی هم عاجز بمانند.
با چه تیمهایی مساوی کرد؟
در 17بازی نیمفصل دوم لیگ دوازدهم، یحیی گلمحمدی 7پیروزی بهدست آورد، 2بار متحمل شکست شد و 8بار تن به تساوی داد. 8تساوی پرسپولیس در آن سال برابر تیمهای نفت آبادان، صبای قم، استقلال، فولاد، نفت تهران، آلومینیوم هرمزگان، مس کرمان و ذوبآهن بهدست آمد. پرسپولیس در پایان آن فصل با 50امتیاز هشتم شد، درحالیکه اگر فقط 3تا از این تساویها را با برد عوض میکرد، میتوانست جای فولاد خوزستان 56امتیازی را روی پله چهارم بگیرد و آسیایی شود. آن سال سپاهان در فینال جام حذفی خود پرسپولیس را برد و چون تیم اصفهانی در لیگ سوم شده بود، تیم چهارم به آسیا رسید؛ تیمی که اگر تساویهای پیاپی و ملالآور گلمحمدی در آن سال نبود، میتوانست پرسپولیس باشد. تیم یحیی آن سال در 3 بازی پیاپی برابر استقلال، فولاد و نفت تهران تنها یک گل به ثمر رساند.
چه باید کرد؟
یحیی مربی بدی نیست و تازه برای پرسپولیس بین گزینههای ایرانی موجود کسی بهتر از او پیدا نمیشود. بنابراین انتقاد از این مربی بهمعنای انکار او نیست، اما وقتی گلمحمدی در 7بازی نخست امسال 5 بار تن به تساوی میدهد، حتما یک جای کار ایراد دارد. او نسبت به بنیه ضعیف تیمش از نظر نیروی انسانی شکایت دارد، اما واقعا اینطور نیست که بقیه رقبا تا دندان مسلح باشند. استقلال حتما مهاجمان بهتری نسبت به پرسپولیس دارد، اما آیا در خط هافبک و دفاعی هم همینطور است؟ یحیی باید کمی قدرت ریسکش را بالا ببرد و درک کند که صرف «نباختن» ارزش تلقی نمیشود. او اگر از 3بازی 2تا را ببرد و یکی را ببازد، خیلی بهتر از این است که هر 3 را مساوی کند. پرسپولیس کسلکننده فعلی، بوی تیم یحیی در لیگ دوازدهم را گرفته و این اتفاق چندان نویدبخشی نیست.