تراژدی بی‌خانمانی در لس‌آنجلس

رضا عمویی | روزنامه‌نگار 

10‌ماه پس از آتش‌سوزی‌های بزرگ لس‌آنجلس که مناطق اعیان‌نشین این کلانشهر آمریکا را تبدیل به خاکستر کرد، هنوز بسیاری از آسیب دیدگان این آتش‌سوزی‌ آواره هستند و با مشکلات و درگیری‌های مدام با شرکت‌های بیمه برای دریافت خسارت و یا با مشکلات دسترسی به سرپناه و تعمیر و ساخت مسکن خود دست و پنجه نرم می‌کنند. روزنامه لس‌آنجلس تایمز در گزارشی که به تازگی منتشر کرده، مسئله آوارگی شهروندان آسیب‌دیده از آتش‌سوزی لس‌آنجلس را بررسی کرده است و ما با تکیه بر اطلاعات منابع آمریکایی ازجمله روزنامه لس‌آنجلس تایمز وضعیت آوارگان آتش‌سوزی لس‌آنجلس را 10‌ماه پس از این حادثه مورد بررسی قرار خواهیم داد. همچنین بخش‌های زیادی از آمار و اطلاعات این گزارش از سازمان غیرانتفاعی فرشتگان (Department of Angels) استخراج شده است؛ نهاد غیردولتی‌ای که بلافاصله پس از آتش‌سوزی‌های ژانویه ۲۰۲۵ لس‌آنجلس تأسیس شد و ماموریت خود را حمایت از اقشار آسیب‌دیده در آتش‌سوزی لس‌آنجلس اعلام کرده است.

وضعیت آوارگان چگونه است؟
افرادی که به خانه‌هایشان بازنگشته‌اند، چه کسانی هستند؟ اغلب افرادی که پس از آتش‌سوزی نتوانسته‌اند به خانه‌های خود بازگردند، شامل صاحبان خانه‌ها و مستأجرانی هستند که خانه‌هایشان ویران شده و یا خانه‌هایشان اگرچه به‌طور کامل ویران نشده، به‌دلیل آتش‌سوزی قابل سکونت نیست و هزینه بازسازی آن نیز به‌دلیل مساحت بزرگ اغلب این خانه‌ها سنگین است.
گزارش لس‌آنجلس تایمز10‌ماه پس از آتش‌سوزی: بسیاری از بازماندگان آتش‌سوزی لس‌آنجلس به حال خود رها شده‌اند. آنها بیشتر وقت و منابع مالی خود را صرف تلاش برای به‌دست آوردن بخشی از آنچه از دست داده‌اند می‌کنند و اغلب در این مسیر شکست می‌خورند.
میگل سانتانا، مدیر اجرایی بنیاد جامعه کالیفرنیا: سختی‌های فعلی پس از آتش‌سوزی به‌ویژه برای سالمندان و خانواده‌هایی است که کمتر از 100هزار دلار در سال درآمد دارند. اوضاع آنقدر وخیم شده که برخی از مردم تصمیم گرفته‌اند وعده‌های غذایی خود را حذف کنند، زیرا برای تامین هزینه‌هایی که در نتیجه آتش‌سوزی‌ها متحمل شده‌اند، با مشکل مواجهند. آنها از درمان‌های بهداشتی و پزشکی صرف‌نظر می‌کنند، زیرا از عهده هزینه‌های درمانی بر نمی‌آیند و همچنین نمی‌توانند هزینه تعمیرات مسکن خود را تامین کنند.
اندرو کینگ، عضو تیم مدیریت سازمان غیرانتفاعی فرشتگان: ما شاهد شکاف فزاینده‌ای بین نیازهای بازماندگان و میزان خدمات هستیم. شرایط فعلی در مناطق آسیب‌دیده نشان می‌دهد که پیشرفت امور متوقف شده و آوارگی‌ها کم نشده است، هزینه‌ها در حال افزایش است و نگرانی‌های زیست‌محیطی همچنان ادامه دارد.