موفقیت بانوگرایی

مهرداد رهسپار 

گئورگ اوانسیان (1286-1343) شاعر و نمایشنامه‎نویس ارمنی-ایرانی بود که با نام گئورگ دارفی آثار خود را به زبان ارمنی منتشر می‎کرد. اوانسیان در سلماس متولد شده بود. پدر او در انقلاب مشروطه ایران و مادرش نیز در نسل‎کشی ارامنه کشته شدند. او نمایشنامه‎هایی ملهم از شاهنامه نوشته بود؛ ازجمله «واهان و رزمدخت» و «سیاوش و رودابه». در اردیبهشت1370، نوه اوانسیان، لوسانا اوانسیان که در دانشگاه پاریس هشت در رشته تئاتر تحصیل کرده، به همراه همسر خود، سنپات ابراهیمیان که او هم دانش‎آموخته پاریس هشت است، از طرف ایران، به نخستین جشنواره بین‎‌‎المللی تئاتر ارمنستان در ایروان دعوت می‎شوند. لوسانا اوانسیان کارگردان و همسر او طراح صحنه گروه است. آنها 2نمایشنامه را در ایروان به صحنه می‎برند. یکی «سیاوش و رودابه» نوشته دارفی و دیگری «بگذار تا ببینم»، براساس متنی از لئون شانت و واگزگن شوشانیان. نمایش‎های آنها در بخش بین‎المللی جشنواره در کنار گروه‎هایی از آمریکا، سوریه و فرانسه اجرا شده، به‎رغم رویکرد تجربی و نوگرا در اجرا، بسیار مورد توجه تماشاگران و شرکت‎کنندگان جشنواره قرار می‎گیرد. در پایان هیأت داوران جایزه بهترین کارگردانی را برای نمایش سیاوش و رودابه به لوسانا اوانسیان می‎دهند. اما نکته آن‎که در این دوران پس از مدت‎ها نامی هم از آربی اوانسیان در نشریات ایرانی می‎آید، زیرا او از طرف فرانسه، به‎‌‎عنوان سخنران به نخستین جشنواره بین‎المللی تئاتر ارمنستان دعوت شده است.