سرکوب شعبانیه

 
 آرش نهاوندی
  
 روزنامه نیویورک تایمز در تاریخ 3آوریل1991(14فروردین 1370) خبری را به پناهنده شدن عراقی‌ها به ایران پس از سرکوب قیام شعبانیه اختصاص داد (قیام شعبانیه در سال1991پس از شکست ارتش عراق در جنگ اول خلیج‌فارس و خارج شدن نیروهای عراقی از کویت، در مناطق شیعه نشین عراق علیه رژیم بعثی صدام رخ داد. قیام شعبانیه در نهایت توسط گارد ریاست‌جمهوری عراق به طرز بی‌رحمانه‌ای سرکوب شد و دو میلیون نفر در نتیجه سرکوب قیام شعبانیه آواره شدند). این روزنامه گزارش خود را با تیتر «عراقی‌های فراری در ایران با رفتاری انسانی مواجه شده و پناهگاهی برای خود یافته‌اند» آغاز کرد. نیویورک تایمز در اول این گزارش، به روایت داستان یکی از پناهندگان عراقی به خاک ایران پرداخت و نوشت: «عباس بوسفون» که شش سال قبل پای خود را بر اثر رفتن روی مین در جنگ با ایران از دست داده بود، شش روز پیش به کشوری آمد که سال‌ها همراه سایر نظامیان عراقی علیه آن جنگیده بود. به او و اعضای خانواده‌اش پس از ورود به ایران پناهندگی داده شد. نیویورک تایمز در شرح پناهندگی این شهروند عراقی به ایران نوشته است: عباس بوسفون و خانواده هفت نفره‌اش بیمناک از حوادث و وقایع پس از شورش علیه صدام‌حسین در شهر العماره عراق، همسر و هفت فرزندش را سوار بر تاکسی نارنجی خود کرد و رهسپار یکی از کمپ‌های پناهجویان واقع در جنوب غربی ایران شد.  بیش از 40هزار شهروند عراقی که بیشتر آنها شیعیان عراقی هستند از جنوب عراق به سمت تعداد زیادی از اردوگاه‌هایی که در استان خوزستان ایران بر پا شده سرازیر شده و در این اردوگاه‌ها پناه گرفته‌اند. ایران با سخاوتمندی این آوارگان عراقی را پناه داده است. دیپلمات‌های خارجی مقیم تهران که اجازه یافته‌اند از اردوگاه‌های پناهندگان در جنوب غربی بازدید کنند، از این اقدام سخاوتمندانه ایران دچار شگفتی شده‌اند. مقامات ایرانی از ارائه جزئیاتی درباره پناهنده شدن تعداد زیادی از آوارگان عراقی به این کشور خودداری کرده‌اند و به این بسنده کرده‌اند که به‌رغم فشارهای اقتصادی ایران به وظیفه خود در قبال پناهجویان عمل خواهند کرد.  در یکی از اردوگاه‌هایی که دیپلمات‌های خارجی از آن‌ بازدید کرده‌اند، 1400چادر برای پناه دادن به 10هزار پناهجوی عراقی بر پاشده است، در این اردوگاه‌ها همچنین ایستگاه‌های زیادی برای استقرار تانکرهای آب ایجاد شده است. سرویس‌های بهداشتی برای تامین بهداشت در این اردوگاه برپا شده‌اند و سی دوش حمام نیز نصب شده است. قوطی‌های کنسرو لوبیا و نان نیز هر روز میان پناهجویان این اردوگاه توزیع می‌شود.