هیچچیز سرجایش نیست!
طاهره نمرودی:
شب یلدا برای ما دانشآموزان همیشه پر بود از خوشحالی برای میهمانی و استرس و عذابوجدان برای امتحان ترم؛ چون بیشتر مواقع این امتحانات از اول دی شروع میشد و از قضا، اولینش هم ریاضی بود. شاید معلمها فکر میکردند در آن یک دقیقهی اضافهی شب یلدا، میتوانیم بیشتر درس بخوانیم!
حالا دیگر یک سالی است که هیچچیزی سرجای خودش نیست. حالا که میهمانی یلدا نداریم، دیگر استرس امتحان ترم حضوری اول دی را هم نداریم. از طرفی هم نمیتوانیم بگذاریم این شب یلدا از دستمان برود. هرچند در قرنطینه، باید برنامهای داشته باشیم تا شب یلدای امسال را که مثل سالهای قبل استرس امتحان نداریم، با کمترین تلفات، بهخیر بگذرانیم.
شاید باورتان نشود، اما به تعداد نوجوانهای روی زمین راه برای گذراندن شب یلدا وجود دارد!
مثلاً یگانه که ۱۲ساله است، تصمیم دارد اوریگامی میوههای یلدایی درست کند و با آنها سفرهی شب یلدا را تزیین کند. او ساختن این اوریگامیها را به بقیه هم پیشنهاد میدهد و میگوید، علاوه بر این میتوانیم انار و هندوانه تزیین کنیم و عکسش را با دوستانمان به اشتراک بگذاریم.
اما محمدمهدی ِ۱۳ساله میخواهد هرجوری شده، دیداری هرچند کوتاه با دیگران داشته باشد؛ اما به شکلی دیگر. او میگوید: «حالا امکان تماسهای تصویری چند نفره وجود دارد و در اینروزهای سخت بیشتر استفاده میشود. اگر بهجای میهمانیها، از این تماسها استفاده کنیم، ویروس کرونا بیش از این شیوع پیدا نمیکند.»
مریم ۱۷ساله هم، راهحلی مانند محمدمهدی دارد. او هم میگوید: «علاوه بر تماس تصویری با اقوام، میتوانیم بهصورت خانوادگی یلدا را جشن بگیریم و تلاش کنیم همهچیز را مانند کیک و غیره، خودمان تهیه کنیم و بپزیم.»
علی اصغر، ۱۴ساله است و دیگر واقعاً حوصلهاش از این وضعیت سر رفته. تلویزیون، بازی کامپیوتری و اینجور چیزها دیگر برایش سرگرمکننده نیست. او میگوید دلش برای شب یلدا خیلی تنگ شده، اما باز هم با توجه به شرایط کرونا، ترجیح میدهد بهجای رفتن به خانهی کسی یا دعوتکردن میهمان، همهی خانواده در شب یلدا دور هم بنشینند و فیلم نگاه کنند. بازیهای خانوادگی مثل حدس کلمات یا پانتومیم هم حسابی کیف میدهد.
حالا برنامه شما برای گذراندن این شب یلدای کرونایی چیست؟