تناسب با انقلاب

  مهرداد رهسپار   

پنجمین جشنواره سراسری تئاتر فجر مانند هر سال از 12 تا 22بهمن برگزار می‎شود. از انقلاب، حتی تا همین سالی که در پیش است، مهم‎‌‎ترین رویداد تئاتری در ایران، جشنواره فجر است. در سال1365 کیفیت آثار به‌صحنه‌آمده، اجراها و نمایشنامه‎‌‎هایی که به مناسبت جشنواره منتشر می‎شوند، تفاوت چندانی با دوره‎های پیشین ندارد. اما نکته مهم این سال سخنرانی علی حجتی‌کرمانی، از مبارزان باسابقه و نام‎آشنای انقلاب در حاشیه جلسه نقد و بررسی نمایش‎ها در هتل هویزه است. علی حجتی‌کرمانی در سخنرانی خود نسل جدید هنرمندان تئاتر را به آشتی با نسل قدیم هنرمندان تئاتر دعوت می‎کند که هنوز در ایران مانده‎اند. او در سخنرانی خود می‎گوید: «اصولا ما بعد از انقلاب، هنرمندان ما، چه هنرمندان گذشته ما، آنهایی که از قدیم همینطور آمدند در انقلاب و چه بچه‎هایی که تازه می‎خواهند با هنر آشنا بشوند، هر کدام یک مسائلی دارند، مسائل خاص خودشان را دارند و یک مسائل مشترک هم هر دو دسته دارند. مسائلی که هنرمندان قدیمی دارند و می‎خواهند در جو انقلاب کاری بکنند یک جور مسئله است. البته من هنرمندان صدیقی را می‎گویم که در گذشته، در آن هوای مسموم به اضطرار استنشاق می‎کردند ولی اصیل بودند، جزو همین ملت بوند، مخلص بودند، پاک بودند و یا اگر احیانا یک سری آلودگی‎ها داشتند، در آن جوهره وجودشان اثر نگذاشته که اینها را به آن صورت مسخ کرده باشد، چون درباره هنرمندان قدیم یک سری افراد مسخ شده داریم که جایی در انقلاب ندارند. اما آنهایی که ماندند، اینها مسلما یک جور تناسبی با انقلاب داشتند که یک مقدار انقلاب هم با اینها، به‎‌‎نظر من، باید دست مهر و عطوفت به سرشان بکشد». حجتی‌کرمانی در ادامه سخنانش تأکید می‎‌‎کند: «این صحبت به‎‌‎عنوان شخص خود من است؛ یعنی مسئولیتش به‎‌‎عنوان من، به‎‌‎عنوان فردی که کوچک شما هستم و اینجا صحبت می‎کنم. یعنی این حرف‎های من هیچ نمودار آن سیاست‎های کلی نظام نیست. عقیده شخصی است. البته وزارت ارشاد یک همچنین حالتی دارد، منتها گوشه و کنار گاهی یک گلایه‎هایی هم می‎شود که این لازم بود من به‎‌‎عنوان اشاره این‎جا عرض کنم». حجتی کرمانی در ادامه سخنرانی خود رو به کسانی که آنها را «بچه ‎های جدید» و «بچه حزب‎اللهی» و «مخلص» خطاب می‎‌‎کند، از مسئولیتی دشوار حرف‌می‎زند که باید در مقابل هنرمندان قبل از انقلاب در نظر داشت. او می‎گوید: «یک کار بسیار ظریف و هنرمندانه‎ای است که اگر یک وقت اشتباه بشود، خدایی نکرده اگر دلی برنجد، یا نیروی یک هنری، یک خلاقیتی منکوب بشود، یک مسئولیت انسان دارد از نظر انسانی و الهی، در هر صورت این مسئله، مسئله هنرمندانی هست که از سابق برای ما ماندند».