محمد اسلامی وزیر راه و شهرسازی می‌گوید 4میلیون تن کالای اساسی در بنادر کشور وجود دارد که 600هزار تن آن روغن خوراکی متعلق به شرکت بازرگانی دولتی و بقیه آن دانه‌های روغنی، خوراک دام و طیور است. تا اینجای کار که آقای وزیر یک خبر داده اما نظر او هم جالب است. اسلامی می‌گوید: یک عده دوست ندارند کالای خودشان را از بنادر خارج کنند و کاهلی در تخلیه انبارهای بنادر کشور اتفاق عادی نیست.
آقای اسلامی حتما می‌دانند که کمتر بازرگان یا واردکننده عاقلی در دنیا پیدا می‌شود که حاضر باشد حتی یک ساعت کالای خود را در بندر نگه دارد و از قضا واردکنندگان و صادرکنندگان آدم‌های قوی و زرنگی هستند و کاهلی و تنبلی در تجارت به‌معنای شکست آنهاست. اما راست می‌گوید آقای وزیر که این کاهلی در تخلیه انبارهای بنادر کشور اتفاق عادی نیست. پس ماجرا چیست؟
آن هم وقتی واردکننده کالای اساسی آورده و در بندر خالی کرده و می‌داند که دولت و مردم چشم‌انتظار ترخیص و عرضه این کالاها در انبارها هستند، چه دلیل دارد که وقتی تقاضا هست، کالا را ترخیص و عرضه نکند؟ پاسخ این پرسش در همان رانت ارز 4200تومان نهفته است.
40سال تجربه ارز چند نرخی نشان داده که ترخیص نکردن کالاها از گمرک برای گرفتن ارز دولتی نه نشانه کاهلی که دلیلی برای زرنگی و رانت‌خواری است. آقای اسلامی می‌دانند که تا وقتی قیمت گوشت مرغ در سطح بازار بالا باشد و بهانه این باشد که نهاده‌های دامی در گمرک رسوب کرده، می‌توان فشار آورد، لابی کرد و با لانه کردن در حساب ارز 4200تجارت فساد کرد. اگر وزیر راه و شهرسازی می‌خواهند بدانند که دلیل ایجاد یک هفته تحرک برای تخلیه فوری کالاهای اساسی از گمرک چیست و چرا پس از یک هفته دوباره به روند قبل برمی‌گردیم، دنبال بیراهه نروند و راه را در این بدانند که فعلا ارز 4200گرفته شده، کالا وارد شده و با دلار 25هزار تومان به مردم فروخته شده و اندکی رانت‌خواران نیاز به استراحت و تجدید قوا دارند. البته اگر قرار باشد که زودتر کالاها ترخیص و توزیع شود، دیگر بهانه‌ای برای فشار آوردن برای پر کردن جیب‌ها با دلار 4200نمی‌ماند. این راهی است که نتیجه آن ساختن شهری است با نمای زیبا اما ساختار ناسالم به‌نام شهر رانت‌ها.
کاهلی نیست؛ زرنگ‌بازی است
در همینه زمینه :
