سرگیجه در تراکتور

بهروز رسایلی| با توجه به سوابق و روحیات مالک باشگاه تراکتور، حدس زدن اینکه علیرضا منصوریان آینده‌ای در تبریز نخواهد داشت، اصلا کار سختی نبود. با این حال، اخراج او تنها بعد از 5هفته، واقعا نوبر است. تراکتور که بعد از مالکیت محمدرضا زنوزی‌مطلق هرگز رنگ ثبات و آرامش را ندیده، حالا رکورد نخستین اخراج سرمربی در لیگ بیستم را به نام خودش ثبت می‌کند. با این حال، علامت سؤال‌ها در مورد این باشگاه فراتر از اینهاست.

  چرا منصوریان را انتخاب کردید؟
در بیانیه کوتاه باشگاه تراکتور به‌منظور اعلام اخراج منصوریان آمده است: «نظر به عدم‌تحقق اهداف تعیین‌شده هنگام عقد قرارداد، قطع همکاری صورت می‌گیرد.» پرسش اینجاست که چه اهدافی برای این 5هفته درنظر گرفته شده بود که محقق نشده است؟ صدالبته نتایج تراکتور خوب نبوده، اما تازه هفته پنجم است و کلا 15امتیاز توزیع شده. در این مورد مسلما به تیمی که کادرفنی‌اش را عوض کرده باید بیشتر فرصت داد؛ یعنی مثلا موقع عقد قرارداد با منصوریان، تصور می‌کردید او در 5هفته اول قهرمانی نیم‌فصل تیم را تضمین کند؟ اگر اینقدر به مربی‌تان بی‌اعتماد هستید، اصلا چرا او را انتخاب کردید؟ مگر از سابقه منصوریان اطلاع نداشتید؟ مگر عملکردش در ذوب‌آهن را ندیدید؟ الان سرمربی بعدی به چه اعتباری باید روی نیمکت این تیم بنشیند؟ آیا او نخواهد ترسید که 3هفته دیگر عذرش را بخواهید؟
   5مدیرعامل، 8سرمربی؛ چرا؟
نفر بعدی که جای علیرضا منصوریان می‌آید و روی نیمکت تراکتور می‌نشیند، هشتمین سرمربی این تیم از زمان حضور زنوزی در باشگاه است؛ 8سرمربی از خرداد 97تا حالا. رسما «فاجعه» است. این مربیان از طیف‌های گوناگون هم بوده‌اند. از جان توشاک و ژرژ لیکنز سن بالا و کارنامه‌دار تا تقوی و ساکت الهامی غیرمنتظره و البته منصوریان شلوغ‌کن. این همه تنوع، این همه تغییر چرا؟ همزمان 5تغییر مدیریتی هم در تراکتور داشته‌ایم که واقعا عجیب و بحث‌برانگیز است. تراکتور با این فرم مدیریت کلان، اصلا نیازی به مانع و دشمن ندارد و معلوم است که با هر میزان سرمایه‌گذاری به اهداف مقرر نخواهد رسید.
   مورد عجیب نصیرزاده
یکی از عجیب‌ترین انتصابات این چند هفته در فوتبال ایران، بازگشت هوشنگ نصیرزاده به تبریز در قامت معاون ورزشی باشگاه تراکتور بوده است. این اتفاق از آن جهت حائز اهمیت است که نصیرزاده قبلا با حکم زنوزی مدیرعامل ماشین‌سازی شده بود و طرفین در اوج سوءتفاهم از هم جدا شدند. در پی شکست‌های حقوقی و بین‌المللی تراکتور، زنوزی به‌شدت علیه نصیرزاده و علی خطیر موضع گرفت و اتهامات اساسی به آنها وارد کرد. در این اظهارات حتی از کلیدواژه «تبانی» هم استفاده شده بود، اما 6ماه بعد نصیرزاده فاتحانه به تبریز برگشت. داستان چیست؟ همه هواداران و مخاطبان سردرگم شده‌اند. چه می‌کنید جناب زنوزی؟
ماشین‌سازی واقعا واگذار شده؟
ابتدای فصل بعد از مدت‌ها کشمکش بر سر اینکه چرا زنوزی به‌طور همزمان مالک 2باشگاه در لیگ برتر است، او بالاخره رضایت داد ماشین‌سازی را واگذار کند. با این حال، برخی‌ها نسبت به حقیقی بودن این واگذاری تردید دارند. شک و ظن زمانی افزایش پیدا می‌کند که 2روز بعد از توافق مالک تراکتور با مدیران بشیکتاش برای عقد قرارداد خواهرخواندگی، خبر همکاری‌های قریب‌الوقوع ماشین‌سازی با باشگاه ترکیه‌ای هم منتشر می‌شود. در ضمن از این هفته و بازی با فولاد، میزبانی‌های تراکتور به ورزشگاه شهیدقاسم سلیمانی (بنیان دیزل) منتقل شده؛ درحالی‌که آنجا استادیوم اختصاصی ماشین‌سازی است. عجیب‌تر از همه اینها آنکه درست همزمان با برکناری منصوریان، وحید بیاتلو هم از سرمربیگری ماشین‌سازی استعفا می‌دهد! آیا واقعا تیم دوم تبریز به «غیر» واگذار شده است؟


فروزان را دیدید رفقای تراکتوری؟
در یکی از پرامیدترین فصول تراکتور برای قهرمانی، محسن فروزان مقابل سپیدرود مرتکب اشتباه شد، تیمش باخت و مدیران باشگاه چنان الم‌شنگه‌ای راه انداختند که آن سرش ناپیدا. آن سال شانس قهرمانی تراکتور قربانی همین فضا شد و فروزان هم ماه‌ها بیرون نشست. روز دوشنبه اما این دروازه‌بان برای نخستین بار بعد از آن جنجال‌ها به تبریز برگشت و در ترکیب فولاد مقابل تراکتور قرار گرفت. از قضا در سردترین بازی لیگ بیستم، یکی از معدود موقعیت‌های مسابقه روی اشتباه وحشتناک فروزان رقم خورد. او توپ را تقدیم تراکتوری‌ها کرد، اما مهاجم این تیم نتوانست دروازه خالی را باز کند. آیا این اشتباه هم عمدی یا حاصل شرط‌بندی بود؟ آیا فروزان این بار با خود تراکتوری‌ها تبانی کرده بود؟ نه رفقا؛ اشتباه است و گاهی پیش می‌آید. نه بیشتر.