نقد و نظر / دیروزنامه‌ها

سعید مروتی- منتقد فیلم و روزنامه‌نگار

خبر درگذشت مارادونا ساعتی منتشر شد که روزنامه‌ها صفحه‌هایشان را تقریبا نهایی و به چاپخانه ارسال کرده بودند. البته که آمدن خبری قبل از ساعت ۸شب، قاعدتا نباید دیروقت محسوب شود ولی شیوه انعکاس درگذشت مارادونا در روزنامه‌های پنجشنبه نشان داد که اتفاقی با این میزان اهمیت، یا نادیده گرفته شده یا در حد یک خبر کوتاه و حاشیه‌ای و اغلب بدون انعکاس در نیم‌تای بالای صفحه اول، منتشر شده است. روزنامه‌های ورزشی البته حسابشان جداست؛ هرچند سه، چهار روزنامه ورزشی هم حتی خبر چندسطری درگذشت اسطوره فوتبال جهان را اصطلاحا «خورده‌اند». احتمالا صفحات قبل از ساعت۸ به چاپخانه فرستاده شده بوده و شاید هم اصلا تا این ساعت چاپ هم شده بودند. در مورد روزنامه‌های سیاسی شاید از چند رسانه کلاسیک خیلی انتظاری نمی‌رفت (کیهان و اطلاعات خبر مارادونا را کوتاه و صرفا در ستون اخبار ورزشی منتشر کردند). روزنامه دولت که کلا از خبر جامانده؛ مثل روزنامه سازندگی که اساسا خیلی کاری با خبر روز ندارد. روزنامه جوان در نیم‌تای پایین صفحه اولش درگذشت مارادونا را با تأکید بر مواضع سیاسی نابغه فوتبال منعکس کرده و هفت‌صبح، مقاله‌ای مفصل را در صحنه اولش بازنشر کرده. همشهری از معدود روزنامه‌های پنجشنبه بود که به بهانه خبر تلخی که تا صبح پنجشنبه همه از آن مطلع شده بودند یادداشت اختصاصی و به‌روز در صفحه اولش داشت. نکته جالب توجه تکرار تیتر «مارادونا درگذشت» در اغلب روزنامه‌هاست؛ روزنامه‌هایی که هنوز با قواعد ۳۰سال پیش منتشر می‌شوند و کاری ندارند که هیچ خبر مهمی در این روزگار ساعت‌ها منتظر نمی‌ماند تا روی دکه دیده شود. همه از مشکلات فراوان روزنامه‌ها خبر داریم ولی در چنین بزنگاه‌هایی مشخص می‌شود که خیلی از مشکلات، ازجمله بحران مخاطب، در واقع برخاسته از بحران سردبیری است؛ سردبیرانی که کاری به مخاطب ندارند و دیروزنامه منتشر می‌کنند.