تحول با فرهنگسازی

سیما انصاری ـ دوچرخه‌سوار و استاد دانشگاه


  سال‌هاست به‌صورت تفریحی دوچرخه‌سواری می‌کنم. پس از شیوع بیماری کرونا و قرنطینه‌شدن در خانه دچار خستگی و بی‌تحرکی شدم، به همین دلیل یک‌بار دیگر سراغ دوچرخه رفتم و پا به رکاب شدم. حتی چندین‌بار با دوچرخه به محل کارم رفتم و دانشجویان و همکارانم شگفت‌زده شدند؛ برایشان از فواید دوچرخه‌سواری گفتم و به استفاده از دوچرخه راغب شدند. برای تشویق مردم به دوچرخه‌سواری نیاز به فرهنگسازی‌ و فراهم‌شدن زیرساخت‌هاست.
زیرساخت دوچرخه‌سواری در تهران اندک است. مسیر دوچرخه که اصلی‌ترین نیاز دوچرخه‌سواران محسوب می‌شود، در تهران بسیار اندک است و چون پیوستگی ندارند در برخی از مکان‌ها دوچرخه‌سوار به اجبار وارد خیابان یا پیاده‌رو می‌شود که این خلاف قانون است اما چاره‌ای نیست. با این حال، خوشبختانه مدیریت شهری فعلی رویکرد مناسبی را برای ایجاد زیرساخت‌ها و احداث مسیرهای ویژه دوچرخه پیش گرفته که می‌تواند به بهبود استفاده از این وسیله محبوب و پاک بینجامد. البته که باید سعه صدر به خرج داد و همراهی کرد تا نتیجه مطلوب حاصل شود.
مورد دیگر درباره دوچرخه‌سواری در شهر، واکنش متفاوت مردم نسبت به دوچرخه‌سواری خانم‌ها در جامعه است که گاهی اوقات این واکنش‌ها آزار‌دهنده است. زیرساخت دیگری که اهمیت زیادی دارد و به دغدغه دوچرخه‌سواران تبدیل شده، نبود پارکینگ رسمی دوچرخه است؛ جایی که فرد دوچرخه‌اش را پارک کند و حتی پولی هم پرداخت کند.
شخصا با این مشکلات مواجه بوده‌ام و باور دارم با رفع این کمبودها و انجام تبلیغات شهری می‌توان به‌راحتی فرهنگسازی‌ کرد و وقتی اقشار تحصیلکرده همراه شوند قطعا زمینه برای مشارکت سایر مردم جامعه هم فراهم می‌شود.
پیشنهادی که می‌توان در قالب درخواست به مدیران شهری ارائه داد این است که در خیابان انقلاب مراکز علمی و آموزشی و فرهنگی زیادی وجود دارد و متولیان شهر با ایجاد مسیر ویژه دوچرخه در این خیابان می‌توانند دانشجویان را به استفاده از دوچرخه ترغیب کنند.
وقتی تعداد زیادی از دانشجویان پا به رکاب شوند و از این وسیله حمل‌ونقل برای رفت‌وآمد استفاده کنند، می‌توان شاهد تحولی بزرگ در حمل‌ونقل عمومی بود. بنابراین مدیران شهری برای رفع برخی از مشکلات نیاز به انجام کارهای بزرگ و پرهزینه ندارند و با انجام کارهای ساده اما گره‌گشا می‌توانند گام‌های بزرگی در راستای توسعه و تحول بردارند.