چرخش استراتژی پایداریها در آستانه انتخابات 1400
از دلواپسی برجام تا مذاکره از سر عزت
مجتبی ذوالنوری، چهره شناخته شده جریان پایداری و از منتقدان دوآتشه دولت روحانی و برجام در بهارستان در اظهارنظری متفاوت از رویه قبلیاش از ضرورت رفع عزتمندانه تحریمها سخن گفت و دولت را متهم به تمجید آمریکا کرد.
این نخستین بار است که از تریبون مجلس یازدهم سخنانی در موافقت با لغو تحریمها شنیده میشود، پیش از این توجه به ظرفیتهای داخلی برای بارور شدن اقتصاد داخلی و گرهگشایی از مشکلات معیشتی مردم با ظرفیت داخلی محور مشترک اظهارنظر مجلسیها بود.
ذوالنوری که ریاست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی را بر عهده دارد، درنشست علنی دیروز بهارستان در قالب تذکر شفاهی خطاب به رئیسجمهوری گفت: دور و بریهای شما در تمجید آمریکا و برداشتن تحریمها از سوی این کشور میگویند؛ وقتی شما تحریک میکنید میخواهید دعوا درست کنید؟ آقای رئیسجمهور از موضع باطل و رفتار ناکارآمدی خودتان را نپوشانید؛ روی امتیازگیری از طرف مقابل متمرکز باشید نه اینکه فریاد ننه من غریبم بزنید.
ذوالنوری ادامه داد: هنوز تکلیف انتخابات آمریکا مشخص نشده است اطرافیان جنابعالی و جنابعالی با یک بینظمی و آنارشیست در حال پهن کردن فرش قرمز برای دشمن هستید.
او سپس تأکید کرد: اظهار عجز نزد ستم پیشه ابلهیست/ اشک کباب موجب طغیان آتش است. آقای رئیسجمهور به حضرت عباس و به کسی که شما قبول دارید هیچکسی در مجلس مخالف برداشتن تحریمها نیست اما از موضع عزت و افتخار ورود کنید و عزت و اعتبار مردم را از بین نبرید.
ذوالنوری اردیبهشتماه 2 سال گذشته در سالگرد خروج آمریکا از برجام در اقدامی نمادین در صحن علنی مجلس شورای اسلامی پرچم آمریکاو تصویر این توافقنامه بینالمللی را به آتش کشید. این اقدام اما با حمایت همفکرانش که در آن ایام اقلیت مجلس دهم محسوب میشدند روبهرو شد اما از سوی اکثریت مجلس مورد نکوهش قرار گرفت.
جریان پایداری که یکی از طیفهای تندروی جناح راست محسوب میشود در مجلس یازدهم کرسیهای بیشتری در اختیار دارد و در مواضعش بر سر مذاکره، تحریم و برجام با اکثریت مجلس همنظر است. به همین دلیل هم هست که میتوان سخنان ذوالنوری بهعنوان مخالف دوآتشه برجام و بحث مذاکره با آمریکا را به نوعی تغییر موضع او و البته جریان متبوعش در آستانه انتخابات ریاستجمهوری تعبیر کرد؛ تغییر موضعی که عیان میکند با تقویت احتمال بازگشت جو بایدن به برجام و هموار شدن مسیر لغو تحریمهای یکجانبه آمریکا علیه ایران، سبک و سیاق موضعگیری این طیف سیاسی که بعد از تصویب برجام و اعلام دلواپسی از تصویب این توافقنامه در عالم سیاست به شهرت رسیدند با احتمال تقویت شانسشان برای حضور در پاستور تغییرات محسوسی خواهد کرد؛ تغییراتی که عیان خواهد کرد اصل مذاکره و حصول برجام برای رفع تحریمهای آمریکا علیه ایران نهتنها از سوی این جریان مورد مذمت نبوده است بلکه تخطئه و سنگاندازی در این مسیر به خاطر ناکامی جریان سیاسی رقیبشان موضعی بود که آنها را طی 5سال اخیر در مقابل دولت اعتدالگرای حسن روحانی متحد کرده است.
به هر روی بهدنبال سخنان ذوالنوری، علی نیکزاد نایبرئیس مجلس - از وزرای کابینه محمود احمدینژاد- که اداره جلسه را برعهده داشت در پاسخ به تذکر او به رئیسجمهوری گفت: تحریمهای ظالمانه علیه ملت بزرگ و مقاوم ایران که ایالات متحده به ناحق انجام داده چیزی است که دمکراتها خیلی بیشتر از جمهوریخواهان آن را تصویب کردند و امیدی به هیچ کدام نیست مگر اینکه ملت بزرگ ایران و دولت به حرف حضرت آقا گوش دهند و مقاوم باشند.
در پی شکست دونالد ترامپ در انتخابات اخیر ریاستجمهوری آمریکا و پیروزی جو بایدن، بحث بازگشت آمریکا به برجام تقویت شده و براساس پیشبینی کارشناسان امیدواری بهاحتمال لغو تحریمهای آمریکا در لوای احیای این توافقنامه قوت گرفته است، احتمالی که به جد سیاست داخلی ایران در آستانه سیزدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری را تحتتأثیر قرار داده است. چگونگی ورود ایران به داستان لغو تحریمها و احیای برجام به میدان چالش و نزاع دولت روحانی و منتقدانش بدل شده و در موضعگیری نمایندگان اصولگرای مجلس در نقد دولت به کرات تکرار میشود.
در این فضا بودکه هفته پیش محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس در نطق پیش از دستورش تأکید کرد: تصمیمات ما در حوزه مسکن، بورس، کالاهای اساسی، گمرک، سیاستهای پولی و بانکی، نظام بودجهریزی، اختصاص ارز ترجیحی، سوداگری در بازارهای ارز و خودرو، بیتفاوتی نسبت به گرانیها، رها کردن بازار و بیتوجهی به تولید ملی به پاستور، بهارستان، بابهمایون و میرداماد ارتباط دارد، نه جورجیا ، میشیگان و آریزونا.
پیشتر نیز الیاس نادران چهره شناخته شده اصولگرایان در بهارستان نیز دولت را به رفتارها و دوگانهسازیها در فضای انتخابات ریاستجمهوری متهم کرده و گفته بود: بحث تحریم و غیرتحریم را کلید میزنند، درست نیست و مسئله اصلی، عُرضه و بیعُرضگی است نه اینکه تحریم یا مذاکره را بپذیریم. مشخص است که کسی تحریم را نمیپذیرد. مسئله اینجاست که ذلیلانه تحریمها برداشته شود یا عزتمدارانه. همه دعواهای ما سر این نقطه است.