این موزه عمر کوتاهی داشت

معراج قنبری

 موزه نگارستان در روز سه‌شنبه اول اردیبهشت ماه 1354در خیابان سپه، ضلع جنوبی کاخ مرمر (مقابل دانشکده افسری) افتتاح شد. ولیعهد اسپانیا و همسرش، دو میهمان ویژه این مراسم بودند. موزه با تابلوی زیبایی از فتحعلی‌شاه قاجار آغاز می‌شد؛ تابلویی که در سال1221 هجری در سه بخش کشیده شد و از یک حراجی در لندن خریداری شده بود. بخش مهمی از آثار موزه نیز هدایای هنردوستان و مجموعه‌‌داران بود. مجموعه غلامعلی سیف ناصری شامل قلمدان‌ها، قالی‌ها و کتاب‌های خطی نفیس بود. دیگر بخش ارزشمند موزه مجموعه خط‌های آیدین آغداشلو بود. او در همان سال در پاسخ به این سؤال که «چه شد که تصمیم گرفتید این خط‌ها را به نمایش بگذارید؟» گفت: «تصمیم را من نگرفتم. کارشناسان موزه نگارستان از این مجموعه اطلاع داشتند و همین که پیشنهاد کردند در نهایت رغبت حاضر شدم مجموعه را برای نمایش، تا هر وقتی که لازم باشد و به هر ترتیبی که صلاح بدانند، در اختیارشان بگذارم». روزنامه اطلاعات روز بعد در بخشی از یک گزارش مفصل نوشت: «علاوه بر مجموعه آیدین آغداشلو - که نمونه‌ای از خط‌های خوشنویسان فارسی است- یک کلکسیون جواهر و سرقلیان و شمشیر در یکی از تالارها در ویترین‌های مخصوص جا داده شده است. 70قطعه از این مجموعه متعلق به علی رضایی بوده که به پیشگاه شهبانو هدیه کرده است». اطلاعات در ادامه گزارش‌اش به توصیف بخش‌های گوناگون این موزه پرداخت. موزه نگارستان عمر چندانی نداشت و در سال1357 توسط کمیته انقلاب تعطیل شد. 
بخشی از آثارش به موزه هنرهای تزئینی در خیابان کریمخان زند و بخشی دیگر به مکان‌های دیگر انتقال داده شد. به دلیل نزدیکی موقعیت جغرافیایی این موزه با موزه ملی قرآن کریم، بسیاری به اشتباه این دو را یکی می‌دانند. اما موزه قرآن در محوطه کاخ مرمر قرار دارد و ساخت آن از سال1355 در قالب یک فرهنگسرا آغاز شده و تا زمان انقلاب نزدیک به 30درصدش ساخته شده بود. از سرنوشت بنای موزه نگارستان و آثارش اطلاعات دقیقی در دست نیست.