جمشید ارجمند ساده و روان می نوشت. در نوشته هایش می کوشید با خواننده همراه شود و تقریبا هیچ نکته ای را بدیهی فرض نکند. مثلا در نقد فیلم «خانه خدا» توضیحی هم درباره مفهوم و تعریف فیلم مستند ارائه می داد. « مکالمه ای با درون» از معروف ترین نقدهای ارجمند در دهه چهل، بیانی ساده از فیلمی پیچیده («هشت و نیم» فلینی) است. چاپ شده در فردوسی ۴ بهمن ۴۵ و بازنشر در شماره ششم ویژه سینما و تئاتر، اسفند ۵۲
فیلم پیچیده، بیان ساده
در همینه زمینه :