محافظه‌کاران سنتی

حزب جمهوریخواه که از آن با عنوان «حزب بزرگ قدیمی» (GOP) نیز یاد می‌شود، یکی از دو حزب بزرگ آمریکاست.
حزب جمهوریخواه در سال1854 توسط مخالفان برده‌داری، در ایالات شمالی تاسیس شد. ریشه هر 2حزب بزرگ کنونی آمریکا، حزب دمکراتیک‌جمهوریخواه بود که توسط جفرسون و مادیسون در اواخر قرن هجدهم بنیان گذاشته شد. در دهه1830 محافظه‌کاران حزب با انشعاب از آن، حزب دمکرات را به‌وجود آوردند و در دهه1850، لیبرال‌های حزب مادر، حزب جمهوریخواه را به‌وجود آوردند. پس از 2 بار حضور ناموفق در انتخابات ریاست‌جمهوری، در سال1860 آبراهام لینکلن به‌عنوان نخستین رئیس‌جمهور جمهوریخواه به کاخ سفید راه یافت و اکثریت کنگره نیز در اختیار آنان قرار گرفت. لینکلن و جمهوریخواهان سرانجام خط قرمز ایالات جنوبی یعنی برده‌داری را زیر پا گذاشتند؛ خط قرمزی که از ابتدای تشکیل آمریکا مطرح بود و بر سر آن مصالحاتی در قانون اساسی صورت گرفت. ایالات جنوبی بر مبنای اقتصاد کشاورزی و مزارع بسیار پهناور پنبه و تنباکو و با بهره‌گیری از نیروی کار بردگان آفریقایی‌تبار ثروت و نفوذ بسیاری به‌دست آورده بودند. حساسیت جنوبی‌ها در این مورد به حدی بود که می‌گفتند تعادل طرفداران و مخالفان برده‌داری در کنگره و سنا نباید برهم‌بخورد. لیبرال‌ها که با هدف برچیدن این ساختار، حزب جمهوریخواه را به‌وجود آورده بودند، در پی نخستین پیروزی خود در انتخابات ریاست‌جمهوری، برده‌داری را لغو کردند. ایالات برده‌دار با اعلام جدایی، کنفدراسیون ایالات آمریکا را به‌وجود آوردند. آبراهام لینکلن جمله معروف خود را به زبان آورد: «خانه‌ای که دستخوش دودستگی است، دوامی نخواهد داشت.» جنگ داخلی خونباری بین شمال و جنوب درگرفت که 4 سال به طول انجامید و بیش از نیم میلیون کشته به جا گذاشت. جنگ با پیروزی نهایی شمالی‌ها و اتحاد دوباره تمام ایالت‌های آمریکا به پایان رسید. جمهوریخواهان آغازگر اصلاحاتی بزرگ در تاریخ سیاسی آمریکا بودند. آنان نخستین حزبی بودند که از حق رأی زنان حمایت کردند. نخستین نماینده زن مجلس نمایندگان، جنت رنکین، نماینده جمهوریخواهی از مونتانا بود. تئودور روزولت، رئیس‌جمهور سرشناس اوایل قرن بیستم و از مهم‌ترین حامیان جنبش ترقی‌خواهانه نیز جمهوریخواه بود.
پس از پایان جنگ جهانی دوم، دوایت آیزنهاور، فرمانده پیروز نیروهای متفقین در جبهه اروپا، از حزب جمهوریخواه به ریاست‌جمهوری رسید. در دوره او زیرساخت بسیار مهم شاهراه‌های آمریکا به‌وجود آمد که تأثیر بسیاری در شکوفایی اقتصاد و تجارت بین ایالت‌ها داشت. آیزنهاور به‌رغم سوابق نظامی درخشانش، در پایان زمامداری‌اش، نسبت به اعمال نفوذ «ائتلاف صنعتی‌نظامی» قدرتمند کشور هشدار داد؛ اینکه منافع چنین ائتلافی حکم می‌کند آمریکا وارد درگیری‌های نظامی در سراسر جهان شود. در اواخر دهه1960، ریچارد نیکسون، جانشین آیزنهاور و رقیب ناکام جان کندی در انتخابات1960 به ریاست‌جمهوری رسید و به‌رغم حواشی بسیار، تأثیر بزرگی بر معادلات جنگ سرد گذاشت. مهم‌ترین اقدام او با کمک هنری کیسینجر، دانشمند علم سیاست و مشاور و وزیر امور خارجه‌اش، جدایی چین از شوروی و ایجاد تفرقه در اردوگاه شرق بود. ایده توسعه اقتصادی چین در همان دهه1970 از سوی آمریکا بسیار تشویق می‌شد.
وقایع اواخر دهه1950 و اوایل1960 موجب تغییر آرایش جدی دو حزب شد. در پی حمایت دمکرات‌ها از جنبش‌های حقوق مدنی، محافظه‌کاران (به‌خصوص در جنوب و غرب میانه) به‌تدریج به سوی حزب جمهوریخواه کشیده شدند و لیبرال‌ها حزب دمکرات را پایگاهی مناسب برای پی‌گیری اهداف‌شان یافتند. این تحول با ریاست‌جمهوری رونالد ریگان در دهه1980 کامل شد. در پایان دهه پرتنش 1980، خط‌مشی بی‌رحمانه و خصمانه ریگان علیه کمونیسم به بار نشست، شوروی فرو پاشید، جنگ سرد با پیروزی جهان غرب به پایان رسید و میلیون‌ها نفر از زیر سلطه سرکوبگرانه و پرتشویش کمونیسم رها شدند. اما هرچه ریگان و بوش پدر در سیاست‌های آمریکا در پایان جنگ سرد موفق بودند، جانشین آنها، جورج بوش پسر و نومحافظه‌کاران با راه انداختن جنگ‌های فاجعه‌بار، به‌خصوص جنگ عراق بر پایه دلایلی واهی، بنیه نظامی، اقتصادی و مهم‌تر از همه اخلاقی آمریکا را تحلیل بردند. محور ایدئولوژی جمهوریخواهان در قرن21 محافظه‌کاری است. حزب خواهان کاهش مالیات (برای تشویق فعالیت‌های اقتصادی)، سرمایه‌داری بازار آزاد، محدودیت سقط جنین و حمایت حکومت از تولیدکنندگان آمریکایی است. بدنه اصلی رأی‌دهندگان حزب جمهوریخواه را ساکنان مناطق کشاورزی، مردان، نسل خاموش (متولدین پیش از جنگ سرد)، سفیدهای آمریکایی و مسیحیان تبشیری (مومنان معتقد به بازگشت مسیح در آخرالزمان) تشکیل می‌دهند.
تاکنون 19رئیس‌جمهور آمریکا از حزب جمهوریخواه بوده‌اند. هم‌اکنون، جمهوریخواهان علاوه بر کاخ سفید، اکثریت مجلس سنا را نیز در اختیار دارند. بیشتر فرمانداران ایالتی جمهوریخواهند، در 29ایالت کشور مجالس قانونگذاری ایالتی در اختیار جمهوریخواهان است. از 9قاضی کنونی دیوان عالی آمریکا، 6قاضی توسط روسای‌جمهور جمهوریخواه منصوب شده‌اند.


نماد گرافیکی حزب جمهوریخواه، فیل است (در برابر الاغ برای حزب دمکرات). توماس نست، کاریکاتوریست هفته‌نامه هارپر در دهه1870، نخستین کسی بود که فیل را به‌عنوان نماد زمخت اما پرتوان حزب لیبرال آن دوره به‌کار برد. از انتخابات سال2000 تاکنون، از رنگ سرخ –  از 3رنگ سرخ، آبی و سفید پرچم آمریکا – به‌عنوان نماد جمهوریخواهان و ایالت‌های جمهوریخواه بهره گرفته می‌شود.


تاکنون 19رئیس‌جمهور آمریکا از حزب جمهوریخواه بوده‌اند. هم‌اکنون، جمهوریخواهان علاوه بر کاخ سفید، اکثریت مجلس سنا را نیز در اختیار دارند. بیشتر فرمانداران ایالتی جمهوریخواهند، در 29 ایالت کشور مجالس قانونگذاری ایالتی در اختیار جمهوریخواهان است. از 9 قاضی کنونی دیوان عالی آمریکا، 6 قاضی توسط روسای‌جمهور جمهوریخواه منصوب شده‌اند.