کاشی‌کاری و نمایش‎های سنگلج

  مهرداد رهسپار   

18مهر 1344تا 5 آبان موسم نخستین «جشنواره نمایش‎های ایرانی» در تالار 25شهریور (سنگلج) است. این جشنواره با نمایش «امیرارسلان نامدار» نوشته پرویز کاردان به کارگردانی علی نصیریان افتتاح می‌شود. «چوب به دستان ورزیل» نوشته غلامحسین ساعدی (گوهر مراد) به کارگردانی جعفر والی دومین نمایش این جشنواره است و به‌ترتیب «کالسکه طلائی» نوشته و کارگردانی خلیل موحد دیلمقانی،«مجموعه نمایش‎های ایرانی» به کارگردانی پرویز صیاد، «بهترین بابای دنیا» نوشته غلامحسین ساعد (گوهر مراد) به کارگردانی عزت‎الله انتظامی، «پهلوان اکبر می‎میرد» نوشته بهرام بیضایی به کارگردانی عباس جوانمرد و «کورش پسر ماندانا» نوشته کورس سلحشور به کارگردانی رکن‎الدین خسروی نمایش‎های دیگر این جشنواره‎اند. غایب بزرگ این جشنواره اکبر رادی است. همان‎طور که در یادداشت سال1343 در این ستون به آن اشاره شد، اکبر رادی در نامه‎ای به حسین زنده‎رودی می‎نویسد که او را سانسور کرده‎اند. اما رادی آن‎قدر آمرزیده است که چنین توصیف درخشانی از تالار سنگلج را از خود به یادگار گذارد: «در جدید این ساختمان، به طول تقریبا 10 متر و عرض 3 تا 4 متر روی کاشی‎های ظریف چشم‎نواز تصاویری از صحنه‌های کلی تئاتر نقش شده بود که من ابتدا تصور کردم قلمزن این تصاویر تو بوده‎ای، همان کله‌ها همان دست‌ها منتها خیلی ظریف و مینیاتوری». رادی می‎دانست که در تشخیص طراح کاشی‌کاری سردر تالار 25شهریور حدس درستی نزده، اما امروز می‎دانیم که وزارت فرهنگ و هنر طراحی این سردر را به سیما کوبان، استاد دانشکده هنرهای زیبا می‎سپارد. سیما کوبان، نویسنده و مترجم که پیش از انقلاب به‌عنوان مدرس هنر در دانشکده‌های هنری حضور داشته، پس از انقلاب انتشارات دماوند را تاسیس می‌کند. او گردآورنده مجموعه ارزنده «کتاب تهران» و ناشر جنگ «چراغ» است.