«گلوبند» به‌جای «قُپه»

  حسین عصاران   

اگر از داستان‌های برساخته در اطراف ترانه «مرا ببوس» بگذریم، ترانه «پرستو» را می‌توان یکی از نخستین ترانه‌های بعد از مشروطه دانست که با سویه‌های اعتراضی نسبت به یک اتفاق سیاسی مشخص، ساخته و اجرا شده است؛ سرگرد محمود سخایی، رئیس شهربانی کرمان، به‌عنوان یکی از افسران وفادار به دکتر مصدق در روزهای کودتای مرداد1332 در کرمان به طرز فجیعی مثله شد. چند سال بعد و با آغاز خوانندگی منوچهر سخایی (برادر کوچک سرگرد سخایی) این امکان برای او و سیروس آرین‌پور (مترجم، شاعر و جامعه‌شناس ملی‌خواه) فراهم شد که به یاد سرگرد، ترانه پرستو را ساخته و پرداخته کنند.
 این ترانه برای نخستین بار در سال1338 با آهنگ و ویلن‌نوازی عطاءالله خرم و تغییر مصراع «هنوزم قُپه‌هات مونده لب طاقچه» به «گلوبند طلات مونده لب طاقچه» در رادیو اجرا شد.