پرویز یاحقی

یکی از ستاره‌های درخشان آسمان موسیقی دستگاهی ایران‌ که به واسطه آثار ماندگارش هیچ‌گاه خاموشی نداشته و ندارد پرویز یاحقی، آهنگساز و نوازنده زبردست ویولن است. او را بسیاری از مردم به آهنگسازی قطعه «بیداد زمان» (به رهی دیدم برگ خزان...) با ترانه‌سرایی بیژن‌ترقی می‌شناسند. اما اهالی موسیقی او را به واسطه بداهه‌نوازی‌هایش می‌ستایند. در بداهه‌نوازی، نام او و حسن کسایی و جلیل شهناز یادآور مثلث طلایی بداهه‌نوازی موسیقی دستگاهی ایران است. برای روشن شدن میزان مهارت او بد نیست بدانیم که او از کودکی در محضر مرتضی‌محجوبی، علی‌اکبر شهنازی و ابوالحسن صبا، نت به نت موسیقی را مشق کرد تا جایی که در ۹ سالگی در رادیو به نوازندگی پرداخت. برای آنهایی که فقط شنونده موسیقی هستند، شرح علت دشواری نوازندگی ویولن به‌ویژه نوازندگی ویولن در موسیقی دستگاهی ممکن است جالب باشد. نواختن این ساز، به واسطه اینکه پرده‌ها و نیم‌پرده‌هایش مانند دیگر ساز‌های زهی نیست و فاقد پرده‌بندی روی دسته (fingerboard) است، به گوشی پرورش یافته نیاز دارد. این موضوع در موسیقی دستگاهی دشوارتر نیز می‌شود. تقسیم‌بندی پرده‌های موسیقی کلاسیک شامل پرده و نیم‌پرده است که در موسیقی دستگاهی شامل ربع پرده نیز می‌شود. بنابراین، با کوچک‌ترین اشتباه در انگشت‌گذاری (حتی به اندازه یک یا دو میلی‌متر) صدایی ناکوک یا به قول موزیسین‌ها فالش یا فالس از ساز ساطع می‌شود.
پرویز صدیقی پارسی(مشهور به پرویز یاحقّی) (زاده ۳۱ شهریور ۱۳۱۴- درگذشته ۱۳ بهمن ۱۳۸۵)