چرا بقیه دنبال استراماچونی نیستند؟

بهروز رسایلی
باز همه‌‌چیز برگشته است به 9‌ماه قبل؛ به همان روزهایی که همه‌جا بحث در مورد بازگشت آندره‌آ استراماچونی به استقلال بود. اصلا انگار نه انگار که در این مدت لیگ تمام شده، جام حذفی خاتمه یافته و نوبت به مسابقات لیگ قهرمانان آسیا رسیده است. استقلالی‌ها با چند مصاحبه و توییت، دوباره به بازگشت استراماچونی دلخوش شدند و بیم آن می‌رود که اگر سالیان سال بگذرد، مربیان بیایند و بروند و حتی جام‌هایی به‌دست بیاید، باز چشم مردم دنبال استراماچونی باشد. آفت این داستان هم آن است که هر مدیری با طرح نام این مربی می‌تواند برای خودش زمان و توجه بخرد. در هر صورت اما در مورد این سریال کشدار ایرانی- ایتالیایی که از اوشین و جومونگ هم طولانی‌تر شده، چند سؤال ساده داریم:
  حالا استقلال هیچی، چرا استراماچونی از هیچ تیم دیگری در هیچ کجای جهان پیشنهاد جدی ندارد؟ بالاخره او جوان و خوش‌تیپ است، از سرزمین مربیان می‌آید و میلیون‌ها کامنت پر از اشتیاق استقلالی‌ها هم مایه اعتبارش شده است. چرا تیمی از اروپا یا حتی همین آسیا در آستانه فصل جدید سراغ استراماچونی نمی‌رود؟ اگر او بیرون نشسته که حتی پول سال بعدش را هم از استقلال بگیرد، خب این آدم خطرناکی است و شاید عقد یک قرارداد جدید با او به مصلحت نباشد. اگر هم پیشنهاد جدی ندارد که این برایش خوب نیست. یک زمان تراکتور تبدیل شده بود به تنها مشتری تونی اولیویرا. همین الان هم در ویکی‌پدیا جلوی 3تیم آخر مربی پرتغالی اسم تراکتور قید شده. این اما مربوط به 70سالگی تونی بود. سؤال اینجاست که چرا تنها مشتری استراماچونی چهل‌وچند ساله باید استقلال باشد؟
  استراماچونی استقلال را در فاصله 3بازی مانده به تعطیلات بین 2نیم‌فصل رها کرد و رفت. استقلال 5امتیاز از دست داد و از همان روز از کورس قهرمانی عقب افتاد. این یک ضربه عاطفی به هواداران بود و هیچ بهانه‌ای -مطلقا هیچ بهانه‌ای- نمی‌تواند رفتار مربی ایتالیایی را توجیه کند. عجیب است که استقلالی‌ها از این موضوع شاکی نیستند، اما پرسش اینجاست که چه تضمینی وجود دارد فیل او دوباره یاد هندوستان نکند؟ یعنی آمدیم و استرا برگشت و باز سر یک بزنگاه مهم به‌خاطر نخستین ناهماهنگی ول کرد و رفت؛ دوباره قرار است کل این سیکل تکرار شود؟
  کاپیتان استقلال وریا غفوری است؛ تنها کسی که جرأت کرد بعد از پایان مسابقات نیم‌فصل صراحتا از رفتار استراماچونی انتقاد کند: «او که شرایط ایران را می‌دانست باید به‌خاطر این هواداران که ورزشگاه را هفته قبل برای او سراسر آبی کردند، تا نیم‌فصل می‌ماند.» محمد دانشگر هم کسی بود که بعد از باخت به ماشین‌سازی، غیبت استراماچونی را در رقم خوردن این شکست «بی‌تأثیر» دانست. هر دو بازیکن هم اخیرا قراردادشان را تمدید کرده‌اند و درصورت بازگشت استرا، در خدمتش خواهند بود. آیا این استقلال، برای مربی ایتالیایی همان تیم یکدست و همدل ابتدای فصل گذشته خواهد بود؟ کسی که یک‌بار ول کرده رفته، شاید دیگر آن حکمران محبوب قبلی نباشد.
  و بالاخره اگر استراماچونی بیاید، تیمی را تحویل خواهد گرفت که نقشی در بستن آن نداشته؛ چه بسا او برخی بازیکنان را می‌خواست یا نمی‌خواست. در این شرایط آسان‌ترین کار دنیا برای مربیان این است که بگویند: «ما تیم را نبستیم»؛ بنابراین استقلال پیشاپیش این بهانه را تقدیم استراماچونی کرده است.