هنرستان در برابر هنرستان

  حسین عصاران 

کشاکش مداوم میان علاقه‌مندان به آموزش موسیقی غربی ودلبستگان یاددهی و گسترش موسیقی ایرانی (مصطلح شده به «موسیقی ملی») در سال۱۳۲۵ و با برکناری دوباره کلنل وزیری از مسند ریاست هنرستان عالی موسیقی و جایگزینی پرویز محمود به اوج رسید. در این میان روح‌الله خالقی (به‌عنوان همراه همیشگی کلنل وزیری) که پیش‌ از این و به عشق اجرای موسیقی ایرانی در قالب ارکسترال در سال۱۳۲۲ «انجمن موسیقی ملی» را راه‌اندازی کرده بود، به فکر تأسیس هنرستانی مستقل از هنرستان عالی موسیقی افتاد تا از این راه سلیقه و پسند موسیقایی خود و همفکرانش را در مکان و سیستم مشخص و به دور از سیاست‌های «اداره موسیقی» پیگیری و توسعه دهد.اینچنین و بعد از تصویب اساسنامه مربوط به آن«هنرستان موسیقی ملی»در شهریور۱۳۲۸ و به نیت«حفظ خصایص موسیقی ملی ایران، بر پایه صحیح علمی»و با حضور استادانی چون نصرالله زرین‌پنجه، ابوالحسن صبا، محمود ذوالفنون، حسین تهرانی، جواد و موسی معروفی راه‌اندازی شد. فعالیت‌های این هنرستان در سال‌های پیش از انقلاب با فراز‌و‌فرودهای متناوب و مدیریت‌های مختلف ادامه داشت، اما در سال‌های بعد از انقلاب حوزه فعالیت‌های آن به‌طورمشخص کاهش یافت. «هنرستان موسیقی ملی» در هر جایگاه و با هر بازدهی، میراث عشق هنرمندی پیگیر و متعهد به نام روح‌الله خالقی بود که در سال‌های آغازین راه‌اندازی این هنرستان با همسرش در زیرزمین ساختمان کوچک آن زندگی کرده و کف کلاس‌ها را هم خودش جارو و نظافت می‌کرد.