انتشار خبر سقوط مانی، کولبر 14ساله پاوهای از کوه در روزنامه همشهری بازتاب گستردهای داشت. خوانندگان روزنامه که پی برده بودند مانی برای خریدن گوشی موبایل و شرکت در کلاسهای آنلاین از طریق برنامه شاد کولبری میکرد در تماس با گروه حوادث ضمن ابراز همدردی با مانی و مادرش برای کمک به او اعلام آمادگی کردند.
از صبح دیروز که خبر حادثه تلخی که برای مانی رخ داده بود در نسخه چاپی روزنامه همشهری و شبکههای اجتماعی منتشر شد، سیل تماسهای خوانندگان با دفتر روزنامه جاری شد. هموطنان زیادی در تماسهای پرمهرشان جویای احوال مانی شدند و برای کمک به او و مادرش اعلام آمادگی کردند. موج تماسها درباره این حادثه در شرایطی که هموطنانمان بهدلیل شرایط اقتصادی و شیوع کرونا در تنگنا به سرمیبرند غافلگیرکننده بود.
یکی از افرادی که دیروز با همشهری تماس گرفت مردی بود که میگفت میخواهد گوشی تلفن همراه دخترش را به مانی هدیه کند. او گفت: وقتی خبر را در روزنامه خواندم متاثر شدم. اتفاقا میخواستم برای دخترم یک گوشی نو بخرم و گوشی او را برای خودم بردارم. وقتی این خبر را خواندم تصمیم گرفتم گوشی دخترم را برای مانی بفرستم.
تماس گیرنده دیگر زن جوانی است که کارمند یکی از ادارههای دولتی است.او گفت: من و همکارانم وقتی خبر مربوط به کولبر 14ساله را در روزنامه خواندیم حالمان دگرگون شد. به سختیهایی که او و مادرش میکشند فکر کردیم و تصمیم گرفتیم با اینکه توانایی مالی چندانی نداریم اما در اداره مان برای او کمک جمع کنیم. زن دیگری از کرمان تماس گرفت و گفت خودش مادر است و شرایطی که مادر مانی در آن قرار گرفته را درک میکند. او گفت: در این دوره و زمانه همه بچهها گوشی میخواهند. حالا هم که درس خواندن بچهها با موبایل شده است و اینکه یک مادر نتواند برای بچهاش وسایل اولیه زندگی و تحصیل فراهم کند سخت است. میخواهم برای خریدن گوشی به مانی کمک کنم.
هموطن دیگری وقتی فهمید مانی و مادرش قرار است برای درمان به تهران بیایند اعلام آمادگی کرد تا برای آنها بلیت هواپیما بگیرد. او گفت: پسر کولبر و مادرش در این مدت به اندازه کافی سختی کشیدهاند. میخواهم اگر قبول کنند برای آمدنشان از کرمانشاه به تهران بلیت هواپیما بگیرم. در همین حال روناک رستم زاده، مادر مانی در گفتوگو با همشهری درباره آخرین وضعیت پسرش گفت: قرار است برای ادامه درمان پسرم به تهران بیاییم و امیدوارم مشکلی برای بینایی پسرم ایجاد نشود.
او همچنین درباره روند کمکهایی که تا به حال به او و پسرش شده است، گفت: دست همه افرادی را که با من تماس گرفتند و کمک کردند میبوسم. دیروز چند نفر برایم پول واریز کردند. بعضی از این کمکها در حد 5 و 20هزار تومان بود که این مبالغ برایم خیلی باارزش است. میدانم که مردم خودشان گرفتاری دارند اما با کمک هایشان من را شرمنده کردند. او در ادامه گفت: از ریاستجمهوری هم تماس گرفتند و پرسیدند آیا از ماموری که باعث سقوط پسرم شد شکایت دارم یا نه که گفتم از او هیچ شکایتی ندارم. تنها خواسته من این است که دست از سر کولبرها بردارند و کولبرها را نکشند.
سه شنبه 25 شهریور 1399
کد مطلب :
110197
لینک کوتاه :
newspaper.hamshahrionline.ir/rkXJ6
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved