واقعی‌شدن چشم هوشمند

از حدود سال 1800میلادی که لنزهای چشمی برای نخستین بار تولید شدند، هر روز با بهره‌گیری از جدیدترین فناوری‌ها در حال توسعه هستند. لنزهای پلاستیکی در دهه1930، لنزهای قرنیه در دهه1940، لنزهای هیدروژل نرم در دهه1960 و لنزهای یک‌بار مصرف نرم در دهه1980 وارد حوزه صنعت لنز شدند. اکنون هم پیشرفته‌ترین نوع لنز با عنوان لنزهای هوشمند چشمی تولید شده‌اند.
به گزارش دیجیتال ترند، این عنبیه مصنوعی که در یک لنز هوشمند چشمی جاسازی شده، به وسیله پژوهشگران مرکز نانو الکترونیک و فناوری‌های دیجیتال Imec که یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه گنت هلند است، تولید شده. این ابزار از یک دیافراگم لنزی قابل تنظیم، یک آنتن RF داخلی و یک صفحه نمایش LCD یکپارچه و کم‌مصرف که می‌تواند کل روز را کار کند، تشکیل شده است. این عنبیه مصنوعی باعث افزایش وضوح دید و کاهش انحراف نور می‌شود و مهم‌تر از همه می‌تواند میزان نوری را که به‌صورت داینامیک وارد چشم می‌شود، افزایش یا کاهش دهد و به این ترتیب بخشی از مشکلات چشم انسان را اصلاح کند.
آندره واسکو کوئینتارو، استادیار مرکز فناوری میکروسیستم‌ها در دانشگاه گنت می‌گوید: این لنزهای هوشمند دارای یک سلول کریستال مایع است که می‌تواند میزان نور ورودی به چشم را تغییر دهد. این سلول کریستال مایع ​​به‌طور خودکار به وسیله یک «آی‌سی با کاربرد خاص»(ASIC) که در Imec طراحی شده، کنترل می‌شود. ASIC شامل ردیاب‌های نوری برای اندازه‌گیری میزان نور موجود در محیط، تشخیص دهنده‌های پلک زدن و درایورهای ویژه کریستال مایع برای [کنترل خودکار] لنزها، بدون دخالت کاربر است.

درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها
کوئینتارو می‌گوید که این لنز هوشمند می‌تواند طیف وسیعی از مشکلات بیماران را از آنیریدیا، کولوبوما و سندروم خشکی چشم گرفته تا مشکلات عصبی مانند میگرن مزمن و آسیب‌های مغزی ناشی از ضربه، از طریق کاهش میزان نوری که وارد چشم می‌شود، درمان کند.
کوئینتارو با اشاره به اینکه اکنون، نمونه‌های اولیه غیرفعال و فعال برای اثبات ایمنی و کارایی این دستگاه‌ها در حال آزمایش هستند، ادامه می‌دهد: شبیه‌سازی‌های این دستگاه با داده‌های واقعی بیماران، قبلاً کارایی آن را نشان داده است. مراحل بعدی شامل اعتبارسنجی کامل دستگاه‌ها از طریق بیماران است که پیش از تجاری‌سازی باید انجام شود.