شهر
گواهی‌عکس‌‌ها بر یک سده رابطه دوستانه
پیروز‌حناچی، شهردار‌تهران، کاسیس، وزیر خارجه سوئیس را در دیدار از نمایشگاه یک قرن رابطه ایران و سوئیس همراهی کرد
وزیر امور خارجه سوئیس در نمایش اسناد و عکس‌های یک قرن رابطه ایران و سوئیس در مجموعه تاریخی باغ نگارستان حضور یافت. «ایگنازیو کاسیس» در این مراسم که به مناسبت صدمین سالگرد حضور دیپلماتیک سوئیس در ایران و با حضور پیروز حناچی، شهردار تهران، در باغ نگارستان برگزار شد، گفت: باعث خوشنودی من است که صدمین سالگرد حضور دیپلماتیک سوئیس در ایران را همراه شما بزرگ می‌دارم، درحالی‌که گرداگردمان عکس‌هایی به تاریخ دوستی میان دو کشور گواهی می‌دهند.
او با اشاره به مجموعه تاریخی نگارستان تصریح کرد: مکانی که ما در آن گرد هم آمده‌ایم، همچنین نمادی برای هنر است. طی سالیان بسیار، باغ نگارستان مأوا و جایگاه مدرسه هنری کمال‌الملک بود. نقاشی‌های او را می‌توان در بخش ویژه‌ای از باغ موزه نگارستان دید و ستایش کرد. کاسیس با بیان اینکه ایران و سوئیس تبادلات فرهنگی نزدیکی با هم دارند، گفت: برای مثال، ایران طی دهه‌ها منبع الهام‌بخش بی‌رقیبی در صحنه هنر سوئیـس به شمار می‌آمد. به‌عنوان نمونه، آنه ماری شوارتزنباخ به ایران سفر کرد تا در زمینه کاوش‌های علمی کار کند. او از مناظر مسحور‌کننده و زیبای ایران عکس گرفت و برخی از عکس‌های او در این موزه به نمایش درآمده‌اند. وزیر خارجه سوئیس، گئورگ گستر را دیگر عکاس سوئیسی عنوان کرد که در ایران به کار پرداخت و افزود: در دهه ۱۹۷۰ این پیشتاز حرفه عکاسی هوایی، با انجام بیش از ۱۰۰ پرواز به ثبت چشم‌اندازهای ایران همت گماشت. این آثار را نیز می‌توان در همین موزه دید. وی با بیان اینکه این تصاویر فقط آثاری هنری یا تاریخچه‌ای از زمان یا مکانی ویژه نیستند، گفت: دوستی میان ایران و سوئیس گنجینه‌ای از تصاویر دلکش در 100 سال پدید آورده و بزرگداشتِ دوستی ما در حلقۀ گنجینه‌های فرهنگی در موزه نگارستان نه‌تنها بر ارزش والای این شراکت دیرین، بلکه بر عشق مشترک ما به هنر نیز تأکید دارد.
رابطه بازرگانی
وزیر خارجه سوئیس در این مراسم که با حضور محمد‌کاظم سجاد‌پور، معاون وزیر خارجه، برگزار شد، گفت: روابط دوستانه بین سوئیس و ایران به سال ۱۸۷۳بازمی‌گردد، زمانی که دو کشور با هم پیمان دوستی و بازرگانی به امضا رساندند. سوئیس یکی از نخستین کشورهای اروپایی بود که روابط تجاری خود را با ایران آغاز کرد، درحالی‌که مردم و دولت‌های دو کشور از پیش‌تر ارج بسیاری برای یکدیگر قائل بودند.
کاسیس با بیان اینکه چند دهه طول کشید تا روابط دیپلماتیک رسمی بین دو کشور برقرار شود، افزود: ایران در سال ۱۹۱۹ با فرستادن نماینده دیپلماتیک به سوئیس نخستین گام را برداشت. چند ماه بعد، سوئیس، در پاسخ به‌دست دوستی ایران، در ۲۸ ژوئن ۱۹۲۰ کنسولگری خود را در تهران گشود. وی با یادی از نخستین نماینده دیپلماتیک سوئیس در ایران گفت: هاینریش هیلدِبراند، مدیر شرکت تجاری سوئیس برای ایران، فردی بسیار آشنا با کشور و راه و رسم بازرگانی و تحولات آن به شمار می‌آمد. وی چند سال در این کشور زندگی و کار کرده، با اقلیم آن سازگار شده بود و ایران و مردم آن را می‌شناخت. این دیپلمات سوئیسی گفت: برای یک دیپلمات مهمّ است که با کشور محل خدمت خود ارتباط برقرار کند و به تاریخ، فرهنگ و فراتر از همه، مردم آن علاقه‌مند باشد. دیپلماسی یعنی نشان دادن توجه به آن کسی که سوی دیگر میز نشسته است.
وزیر خارجه سوئیس افزود: ایران و سوئیس با هم تفاوت دارند و این خوب است. دیپلماسی در جست‌وجوی یکنواختی و همسانی نیست، بلکه به تفاوت‌ها علاقه دارد و مشتاق است تا آنها را در بر گیرد. دیپلماسی به دو کشور ما اجازه داده تا نزدیک‌تر شویم و طی صد سال گذشته، همراه هم پیشرفت کنیم. تبادل دانش نقشی مهم در روابط بین دو کشور ما ایفا می‌کند. دانشجویان ایرانی بسیاری که برای تحصیل به سوئیس سفر می‌کنند و دانشجوهای سوئیسی که به ایران می‌آیند گواه این واقعیت هستند.
این دیپلمات سوئیسی یادآوری کرد: نمونه دیگری از این انتقال دانش، همکاری بین سازمان زمین‌شناسی کشور و اداره فدرال توپوگرافی سوئیس است. دانشمندان سوئیسی همراه همکاران ایرانی‌شان به مطالعه و نقشه‌برداری از ایران پرداخته و آموزش‌هایی در زمینه نقشه‌نگاری برای زمین‌شناسان ایرانی برگزار کردند.
وزیر خارجه سوئیس افزود: ایران به سوئیس اعتماد می‌کند تا از منافع این کشور در مصر، عربستان سعودی و کانادا حفاظت کند و به سوئیس اجازه می‌دهد حافظ منافع ایالات متحده و عربستان سعودی باشد. طی ۴۰سال، ما خدمات کنسولی را حفظ و پیام‌ها را به‌سرعت و به‌طور قابل اعتماد منتقل کرده‌ایم. مایلم سپاس صمیمانه خود را به‌خاطر اعتمادتان به سوئیس ابراز کنم. این اعتماد به ما توانایی می‌دهد تا بتوانیم در شرایط بحرانی به هم تکیه کنیم.
وی ادامه داد: واحد کمک‌های انسان‌دوستانه سوئیس، که پیش از این نیروهای امداد در بلایا و حوادث خوانده می‌شد، به‌دنبال زلزله منجیل و رودبار در سال ۱۹۹۰ به آن منطقه اعزام شد و ضمن تأمین ذخایر لازم برای امداد اضطراری و ارائه مشاورۀ همه‌گیری‌شناختی (اپیدمیولوژیک) به ایجاد زیرساخت‌های ذخیره آب یاری رساند. سوئیس همچنین امداد اضطراری و دیگر کمک‌ها را به‌دنبال زمین‌لرزه بم در ۲۰۰۳ و سیل‌های ۲۰۱۹ به ایران ارسال کرد.
کاسیس در بخش دیگری از سخنانش گفت: هنرمندان ایرانی و سوئیسی نه‌تنها با زبان بصری که با زبان صدا نیز با هم ارتباط برقرار کرده‌اند. ساز ایرانی سنتور و سنتور مضرابی سوئیسی از ادوات موسیقی بسیار مرتبط هستند. منشأ سنتور سوئیسی به سنتور ایران باستان نسبت داده می‌شود. سنتور مضرابی در موسیقی فولکلوریک سنتی سوئیس جایگاهی رفیع دارد. با این‌همه، افراد کم‌شماری از ریشه‌های آن باخبر هستند.
وی با بیان اینکه هماهنگی تنها هدف تبادلات و تعاملاتِ موسیقی‌دانان نیست، گفت: همزیستی مسالمت‌آمیز از اهداف روابط بین دولت‌هاست. هدف، ایجاد یکسانی و یکنواختی نیست، بلکه احترام به تفاوت‌ها و فردیت یکدیگر، متبلور در روحی از دوستی است.
در بخشی از این مراسم، کاسیس و شهردار تهران از نمایشگاه عکس‌ها و اسناد تاریخچه رابطه دو کشور بازدید کردند. پیروز حناچی پیش از این با سفیر سوئیس در ایران نیز دیدار کرده بود. این ملاقات پس از پیوستن مارکوس لایتنر و تعدادی از کارکنان این سفارت به پویش سه‌شنبه‌های بدون خودرو صورت گرفت.