تدوین فرهنگ با هاتف غیبی

  ندا زندی    

احمد سیاح بیست‌وچند ساله بود که عازم عتبات عالیات شد. هرچند در این سفر سه‌ماهه دروس مرحوم آیت‌الله اصفهانی را درک و با آیت‎الله شیخ آقابزرگ تهرانی دیدار کرد اما مقصود چیز دیگری بود. نیت کرده بود اباعبدالله الحسین(ع) را واسطه قرار دهد تا خداوند به او بگوید که چگونه خدمتگزار جامعه و مردمش باشد. آنقدر دلش صاف بود که سفر کارساز افتاد. همانطور که عبدالحمید سیاح در کتاب زندگانی او می‌گوید:«پس از بازگشت از عتبات در رؤیایی صادقه ندایی به گوش‌اش رسید که تو به طریق طریحی برو. پس از تحقیق معلوم شد که طریحی صاحب کتاب مجمع البحرین است، پس شروع به گردآوری مدارک کرد و به تدوین فرهنگی همت گماشت». در 1323خورشیدی حاج احمد سیاح حجره کتابفروشی‌اش را در خیابان بوذرجمهری دایر کرد و خرید و فروش کتاب و تحصیل و تالیف را پی گرفت و «انتشارات اسلام» را بنیان نهاد. چاپ فرهنگ‌های عربی به فارسی و فارسی به عربی، تالیف و ترجمه و تصحیح کتب ارزشمندی مانند «فرهنگ بزرگ جامع نوین» (ترجمه المنجد) از فعالیت‌های ارزشمند اوست. جلد اول تا چهارم این اثر طی سال‌های 1327، 1332، 1336و 1339منتشر شد که مورد تقدیر و تشکر بزرگانی همچون سعید نفیسی، عباس اقبال آشتیانی و محمود شهابی قرار گرفت.
فعالیت انتشارات اسلام از سال 1360توسط فرزند ایشان، عبدالحمید سیاح، بارورتر شده و ادامه دارد.