در روزهایی که هر کسی به باشگاه‌های پرسپولیس، استقلال، تراکتور یا سپاهان نزدیک می‌شود حداقل رقم درخواستی‌اش 5 یا 6 میلیارد تومان است، یک سؤال خیلی مهم ذهن آدم را درگیر می‌کند؛ اینکه چرا مدیران این باشگاه‌ها در کنار نازکشی از بازیکنان متوسط لیگ برتری، نیم‌نگاهی هم به استعدادهای دسته یکی ندارند؟ مگر لیگ یک در این سال‌ها کم بازیکن بزرگ تحویل لیگ برتر داده؟ احمد نوراللهی، مهدی طارمی و محمد انصاری از کجا آمدند؟ همین محمد محبی سپاهان از کجا آمد؟ مهدی قائدی از کجا آمد؟ یعنی همین امسال ناگهان چشمه خروشان استعدادهای دسته اولی خشکیده است؟ استقلال و سپاهان که کلا تکلیف‌شان روشن نیست و نمی‌دانیم چه‌کسی برای آنها خرید می‌کند. تراکتور هم که هنوز از سلسله جشن‌های قهرمانی در جام حذفی خلاص نشده است. با این اوصاف در پرسپولیس هم که خیلی زود و جدی وارد نقل‌وانتقالات شده، نمی‌بینیم کسی سراغی از استعدادهای لیگ یکی بگیرد. اساسا از رسول‌پناه توقعی نیست، اما سبد خرید یحیی گل‌محمدی چرا خالی از استعدادهای این رده است؟ آیا یحیی بعد از این همه سال مربیگری در تیم‌های متوسط، هنوز متوجه نشده گاهی یک بازیکن ارزان لیگ یکی می‌تواند از همه ستاره‌های لیگ برتری کارآمدتر باشد؟ فقط در مورد پرسپولیس حرف نمی‌زنیم، اما انگار دست لیگ یک به‌اصطلاح نمک ندارد و هر چه ستاره به سطح بالاتر معرفی می‌کند، کسی توجه نمی‌کند. شاید هم به‌خاطر قیمت پایین بازیکنان دسته اولی، پورسانت خوبی به دلال‌ها و بقیه سهم‌خواهان احتمالی نمی‌رسد، وگرنه تجربه نشان داده دسته اول معدن جواهر است. مخصوصا حالا که جذب بازیکن خارجی هم ممنوع شده، کاش باشگاه‌ها نگاه جدی‌تری به این رده داشته باشند.
دست بی‌نمک لیگ یک
چرا باشگاه‌های مهم سراغ خرید بازیکن از دسته اول نمی‌روند؟
در همینه زمینه :
