قسمت سوم
مثل اهل‌بیتی کمثل سفینه نوح
علی تاجدینی ـ نویسنده و پژوهشگر
در حدیث نبوی است که فرمودند: «مثل اهل‌بیتی کمثل سفینه نوح من رکبها نجا و من تخلف عنها غرق». پس دوستی اهل‌بیت عصمت و تشبث بذیل محبت و ولایت ایشان همچون توسل و راه یافتن به کشتی نوح؛ یعنی سرمایه نجات دنیا و آخرت باشد. اما این خاصیت که در اهل‌بیت طهارت سلام‌الله علیهم اجمعین گفتیم به‌اعتقاد مولوی مابین همه برگزیدگان الهی خواه از طبقه انبیا و اصحاب و یاران خاص ایشان، و خواه اولیا و مشایخ راستین تعمیم دارد؛ چراکه به‌قول اصولیان ملاک و مناط حکم به عقیده او در همه یکی است و نیز معروف است که «اثبات شیء، نفی ما عدا نمی‌کند». پس این گروه همگی در نجات بشر از توفان سهمگین اوهام و تخیلات آشفته و تهاجم آلام و رنج‌ها و منازعات درونی به منزله همان سفینه نوح باشند؛ که هرکه در آن کشتی درآمد و برنشست، نجات یافت و هرکه تخلف کرد، غرق شد و به‌هلاک رسید.
بهر این فرمود پیغمبر که من
همچو کشتی‌ام بتوفان زمن
ما و اصحابیم چون کشتی نوح
هرکه دست اندر زند یابد فتوح
* * *
کآشنا هیچ است اندر بحر روح
نیست اینجا چاره جز کشتی نوح
این چنین فرمود آن شاه رسُل
که منم کشتی در این دریای کل
یا کسی کو در بصیرت‌های من
شد خلیفه‌ی راستین بر جای من
کشتی نوحیم در دریا که تا
رو نگردانی ز کشتی ای فتی
همچو کنعان سوی هر کوهی مرو
از نبی لاعاصم الیوم شنو
مولوی می‌گوید هرچند به‌نظر کوتاه‌بین تو این کشتی حقیر و ناچیز می‌نماید و افکار خود را بلندتر و عالی‌تر از این کشتی می‌شماری، اما بدان که واقع امر درست برعکس است؛ یعنی افکار و اوهام بشر مانند همان کوه است که درنظر کنعان بلند و دور از گزند می‌نمود، اما در برابر توفان بس پست و زبون بود. همچنین کشتی ولایت و بیعت انبیا و اولیا نیز اگر در چشم تنگ و دل تاریک تو پست و کوتاه می‌نماید درواقع بسیار بلند و منیع است.
می‌نماید پست این کشتی ز بند
می‌نماید کوه فکرت بس بلند
پست منگر هان و هان این پست را
بنگر آن فضل حق پیوست را
در علوّ کوه فکرت کم نگر
که یکی موجش کند زیر و زبر
در همینه زمینه :
