به نام «موسیقی»

  حسین عصاران 

 یکی از نتایج اقدامات اداره موسیقی کشور راه‌اندازی و انتشار نخستین مجله تخصصی موسیقی به نام موسیقی و به مدیریت مین‌باشیان در بهار۱۳۱۸ بود؛ مجله‌ای که تا سال۱۳۵۷ در سه دوره ‌مختلف ادامه حیات داد؛
دوره نخست از ۱۳۱۸ تا ۱۳۲۰، به مدیریت غلامحسین مین‌باشیان (مدیریت پنج شماره انتهایی این دوره برعهده علینقی وزیری بوده است).
دوره دوم: سال ‍۱۳۲۸ به مدیریت روبیک گریگوریان (پنج شماره).
دوره سوم: از ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۷، به مدیریت زاون هاکوپیان.
این نشریه در دوره مدیریت مین‌باشیان (۱۳۱۸ -۱۳۲۰)به‌دلیل مشارکت نواندیشانی چون صادق هدایت، نوشین، نیما، مسعود فرزاد، مجتبی مینوی و چاپ اشعار نوی نیما و برخی مقالات و ترجمه‌های غیرمرتبط با موسیقی، بیشتر از اهالی موسیقی، بین اهالی ادبیات و در قالب یک نشریه فرهنگی معرفی شده بود. در دوره‌های بعدی نیز هرچند که وزن مقالات مرتبط با موسیقایی‌اش بیشتر شد، اما بنا به‌نظر محمود خوشنام «سهم سنگین، همچنان از آن موسیقی غربی و به‌اصطلاح موسیقی بین‌المللی بود و آنچه در زمینه موسیقی ایران انتشار می‌یافت، بیشتر رنگ باستان‌شناسانه داشت.»؛ سرشت و سرنوشتی که بیشتر مجلات و نشریات موسیقی در طول قرن به آن مبتلا بودند.

پیشنهاد: مطالعه آرشیو مجله موسیقی در «پرتال جامعه علوم انسانی» (www.ensani.ir)