یادداشت
نوای دل‌انگیز «یاحسین» بر فراز پایتخت
سیدمحمدحسین حجازی-مدیرعامل شرکت نوسازی عباس‌آباد
ویروس کرونا این روزها تمام اخبار و رویدادهای جهانی را تحت‌الشعاع قرار داده تا جایی که همه تدابیر لازم برای کنترل آن روزبه‌روز بیشتر می‌شود.
جهان در قرن‌های متمادی حوادث گوناگون از بیماری‌های همه‌گیر مختلف تا جنگ‌های جهانی را به‌خود دیده و اتفاقات دنیای پیرامونی هیچ‌گاه نتوانسته و نخواهد توانست آیین 14قرن اخیر را به تعطیلی بکشاند؛ چراکه واقعه کربلا و قیام عاشورا و محرم از جنس دل است؛ از جنس عقل و عشق.
مگر می‌شود از امام حسین(ع) که موذن راستین بر مذهب اسلام و تشیع است حرف زد و عزاداری نکرد؟ شرایط امسال کشور اما متفاوت است و بالطبع محرم هم متفاوت؛ در این اوضاع جنس محرم، عیارش و حال و هوایش هم تغییر خواهد کرد.
با وجود آنکه استفاده از ماسک، رعایت بهداشت فردی، تغذیه مناسب، رعایت فاصله اجتماعی و دوری از حضور در تجمعات و مکان‌های عمومی ازجمله نکاتی است که در چند‌ماه اخیر بر آنها تأکید شده است اما می‌شود با رعایت همین پروتکل‌های بهداشتی مراسم عزاداری درخوری را برگزار کرد.
مدیریت شهری هم با درک شرایط روز کشور در تلاش است تا سهمی در خور را در این ایام ایفا کند. به همین منظور به رسم هر ساله آیین برافراشتن پرچم «یا حسین(ع)» را در شب اول محرم برگزار می‌کند.
بزرگ‌ترین و مرتفع‌ترین پرچم کشور در آیین «سلام بر محرم» به رسم سال‌های پیشین در منطقه فرهنگی و گردشگری عباس‌آباد به اهتزاز درمی‌آید تا تهران سیاهپوش شود.
پرچمی بر بلندای شهر، نماد عزای حسینی می‌شود تا افتخار نوکری بر سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) بر همه ثبت شود. همچنین در کنار سیاهپوش‌شدن بزرگ‌ترین پرچم کشور، آیین تجلیل از پیر غلامان و خادمان حسینی نیز با حضور شهردار تهران و ستایشگران اهل‌بیت(ع) برگزار خواهد شد تا امسال نیز در کنار همه برنامه‌های فرهنگی، مذهبی و آیینی که در منطقه فرهنگی و گردشگری عباس‌آباد برپا شده سهمی ولو اندک در روشن کردن چراغ هیئت برای عزاداری اباعبدالله الحسین(ع) داشته باشیم.
به هر ترتیب بوی محرم کم‌کم به مشام می‌رسد و نوای یاحسین و شعر، شعور و شور مکتب پسر مظلوم زهرا(س) و یاران باوفایش در فضای شهرها و جای جای ایران و درون دل‌های عاشقان خواهد پیچید. چه خوب که همزمان با برافراشته شدن بزرگ‌ترین پرچم سیاه در قلب منطقه گردشگری پایتخت، شهروندان نیز به رسم دیرینه اجدادمان، پرچمی سیاه بر سر در ورودی منزل‌شان علم کنند. پرچم‌هایی که می‌تواند به ابیات ناب محتشم کاشانی مزین شده باشند؛ «این صبح تیره باز دمید از کجا کزو/ کار جهان و خلق جهان جمله در هم است»
