مسیر دشوار تغییر قوانین
طیبه سیاوشی | عضو فراکسیون زنان مجلس دهم :
فراکسیون زنان در سال گذشته، دستاوردهای خوبی داشت؛ هرچند سنگاندازیها و مخالفتها هم کم نبود. گاهی در پیشبرد برخی طرحها برای اصلاح قوانین به نفع زنان حتی از جانب اصلاحطلبان نیز با مخالفتهایی مواجه بودیم یا بهتر بگویم همراهی لازم صورت نمیگرفت چه رسد به اصولگرایان.
تلاش فراکسیون زنان در گام نخست، به شناسایی مشکلات حقوقی پیش روی زنان و تلاش برای تغییر برخی از آنها معطوف بود.
یکی از این موارد، ممنوعالخروجشدن زنان توسط همسرانشان بود. این مسئله با ممنوعالخروجشدن 2ورزشکار ملیپوش خانم به صدر خبرها آمد. جامعه نسبت به این مسئله حساس شد و این تقاضا شکل گرفت که پاسخ مجلس چه خواهد بود؛ به همینخاطر بر آن شدیم که در این زمینه اقدامات حقوقی لازم صورت گیرد.
در گام نخست برآیندمان این بود که میتوانیم بهطور کلی تغییراتی در قانون برای همه زنان به وجود آوریم اما بعدتر برآیندمان از مشکلات و مسائل و مخالفتها نشان داد که بهتر است در گام نخست، مسئله زنان ملیپوش و زنانی که بنا دارند برای ارائه مقالات علمی از کشور خارج شوند حل شود. البته خیلیها هم خرده میگیرند که چرا طرح مجلس صرفا گروهی از زنان نخبه را شامل میشود و نه همه زنان را! نقدها وارد است اما خواسته ما نمایندگان مجلس که پیگیر تغییرات حقوقی هستیم این است که شهروندان محذوریتهای ما را هم در نظر بگیرند. وقتی مرکز پژوهشهای مجلس با طرح کودکهمسری مخالفت میکند شما دیگر خودتان ببینید دستاندازها و چالشهای ما تا کجا خواهد بود. سر همین ماجرای ورود زنان به ورزشگاهها در تلاش هستیم تا جلسههای منظمی با مسئولان نهادها برگزار شود. یک جلسه آن هم اخیرا در کمیسیون فرهنگی مجلس برگزار شد. نمایندگانی از وزارت امورخارجه، نیروی انتظامی، مرکز تحقیقات اسلامی قم، وزارت ورزش و برخی نهادهای دیگر هم آمده بودند. برخی همچنان در این نشستها این جمله را تکرار میکنند که «اصلا چرا مقوله ورود زنان به ورزشگاه؟کشور اینهمه مشکل دارد» و دلایلی از این قبیل. اما توضیح من این است که وقتی به انواع آسیبها و افسردگیها در نسل جوان و بهویژه زنان میرسیم عامل اصلی آن بیتحرکی و نبود فضایی برای تخلیه هیجان است.
ورزشگاهها از قضا در همه کشورها یکی از سالمترین فضاهای تخلیه هیجان به شمار میآیند. حتی وقتی به روستاهای دورافتاده هم سفر میکنیم یکی از خواستههای اصلی زنان، تأمین امکانات ابتدایی ورزش و تفریح در فضای روستاست. بنابراین نمیشود خواسته گروهی از دختران ایرانی برای ورود به ورزشگاه را به یک امر تجملی و غیرلازم فروکاست. سوای اینها تجربه حضور زنان در ورزشگاهها با درنظرگرفتن تدابیر لازم نشان داده است که از قضا این حضور بسیار در تعدیل فضا مؤثر بوده و دختران بهسادگی امکان شادمانی و تشویق تیم مورد نظرشان را داشتهاند. نباید مسئله را بیش از حد پیچیده کرد.
بنابراین خواسته ما این است که مسئولان محترم بهویژه در مسائل زنان با نگاه همدلانهتری با ما همراه شوند. زنان و دختران ما امروز در کشور با مسائل مختلفی مواجه هستند و سلامتی روان، فاکتور تعیینکنندهای در زیست سودمند آنها به شمار میآید.
بهطور کلی تلاشهای فراکسیون زنان در محورهای مختلف تعالی رشد زنان، افزایش مشارکت سیاسی، افزایش حضور مدیران زن در نهادها، سازمانها و وزارتخانهها و تلاش برای رشد همهجانبه زنان در کشور بوده است.