سرمایه مملکت را چپاول کردند تا اتوبوس برقی بسازند و نساختند

فربد زاوه ـ تحلیل‌گر بازار خودرو

حضور آقازاده‌ها نه فقط در صنعت خودرو که در همه صنایع این روزها غیرقابل انکار است. آنها میلیاردها دلار و یورو از سرمایه این مملکت گرفتند و خوردند و بردند و آب از آب تکان نخورده است. امروز به‌راحتی می‌توانید ردپای آقازاده‌ها را در پروژه‌های دولتی و یا وابسته به دولت پیدا کنید. شاید بتوان گفت که اصلا در این مختصات کسی جز آقازاده وجود ندارد! هر وقت قرار است در صنعت خودرو، پروژه‌ای طراحی شود که دولت آن را تامین مالی کند، حتما تعداد زیادی آقازاده وارد آن پروژه می‌شوند تا پول بدون بهره و وام بلاعوض بگیرند. بگذارید یک مثال بزنم؛ در زمان آقای نعمت‌زاده، افراد بسیار زیادی مرتبط با قدرت در پروژه‌هایی وجود داشتند که چند ده میلیارد تامین مالی شدند، اما هرگز به مرحله حتی رونمایی نرسیدند. در دوره آقای احمدی‌نژاد هم البته بسیار داشتیم. در آن زمان شایعات نزدیک به واقعیتی منتشر شد که نشان می‌داد پسر ایشان واردات انحصاری شرکت‌های کره‌ای را از آن خود کرده است. در همان دوره ما دیدیم که واردات خودروی تویوتا ممنوع می‌شد، اما هرگز برای خودروهای کره‌ای مشکلی پیش نمی‌آمد! یا مثلا نگاه به پرونده ثبت سفارش‌های خودرو کنید که آن‌همه سروصدا کرد؛ شبانه بسته و نیمه‌شب باز می‌شد و تعدادی آقازاده سود خود را می‌بردند و می‌رفتند. آیا یک آدم عادی می‌تواند چنین تغییر هنگفتی ایجاد کند؟  همین امروز دولت 2پروژه به‌عنوان اتوبوس برقی و موتور کم‌مصرف دارد. باید بپرسید چرا همه دست‌اندرکاران این پروژه‌ها یک نوع وابستگی به آقای منطقی دارند؟ این همان سرطان آقازاده‌پروری است. همین تیمی که امروز قرار است پروژه‌ها را دست بگیرند قرار بود در سال84، پروژه اتوبوس هیبریدی را تحویل بگیرند و در سال86 تحویل بازار بدهند. سال89 به مقام معظم رهبری قول آن را دادند، اما هنوز که هنوز است بعد از 15سال یک اتوبوس هیبریدی حتی روشن نشده است! اما حضور این افراد چطور روی اقتصاد کشور تأثیر می‌گذارد؟ حضور این افراد، توسعه صنعت و فناوری را کُند می‌کند و فضای اقتصادی را فاسد و بسته نگه می‌دارد. مردم 40سال است که همان پراید را سوار می‌شوند، اما در سوی دیگر فضای پیشرفت و توسعه در اختیار عده‌ای خاص است. آقازاده‌ها در صنعت خودرو گاهی برای ساخت قطعه 500میلیون تومانی، 30میلیارد تومان بودجه می‌گیرند. عرضه‌ها را کاهش می‌دهند، قیمت‌ها را مدیریت می‌کنند، در ذهن بازار تورم می‌سازند، سودهای کلان می‌برند و توسعه‌های واقعی در ایران را غیرممکن می‌کنند.