وقتی با نهایت توان سر کودک خود داد می‌زنیم و باکلمات نامناسب به او توهین می‌کنیم یا به او آسیب جسمی می‌رسانیم، در حال تربیت او نیستیم، بلکه خشم خود را تخلیه می‌کنیم. از خودمان بپرسیم آیا هدف ما از بچه‌دارشدن، آوردن موجودی به این دنیا بود تا تمام خشم‌های فروخورده‌مان را سر او تخلیه کنیم؟ از خود بپرسیم آیا برای ما لذتبخش است فردی ما را به خانه‌اش دعوت کند و مدام ما را مورد بی‌احترامی، تحقیر ، توهین و خشم خود قرار دهد؟ این همان کاری است که بیشتر ما با کودکمان انجام می‌دهیم. به مدیریت خشم خود بیشتر توجه کنیم.
پرخاش و خشم ممنوع
در همینه زمینه :
