نگاه لطیف‌تر کودکان به جهان
مصطفی اقلیما ـ جامعه‌شناس
طرح‌هایی مانند مدرسه تابستانی تهران بسیار مهم هستند اما زیرساخت آن نیز باید وجود داشته باشد. باید دید آیا همه بچه‌ها توانایی استفاده از اینترنت را دارند یا می‌توانند تلفن همراه مناسب برای حضور در این کلاس‌ها را تهیه کنند؟
گاه هستند بچه‌هایی که برای خریدن یک بسته اینترنت پول کافی ندارند و ممکن است به همین دلیل در خانواده مشکلاتی پیش بیاید.
بهتر است حالا که شهرداری تهران چنین برنامه‌ای را تدارک دیده- که در جای خود می‌تواند بسیار مفید نیز باشد- به همه جنبه‌ها فکر کند و دست‌کم به شکلی با وزارت ارتباطات رایزنی انجام شود که حضور در سایت مدرسه تابستانی کمترین اینترنت را مصرف کرده یا حتی چیزی از حجم اینترنت نوجوانان کم نکند.
از سوی دیگر میزان سودآوری یک برنامه نیز بسیار مهم است. فضای مجازی افراد را از هم دور می‌کند، آدم‌ها در این فضا تک‌افتاده می‌شوند و توان اجتماعی آنان تحلیل میرود. شهرداری تهران باید برای این موضوع هم فکری کند تا پس از پایان ماجرای کرونا کمترین آسیب به شهروندان وارد شود.
این برنامه هم مانند هر برنامه دیگری که اجرا می‌شود، برای عده‌ای مفید خواهد بود اما بچه‌ها باید با هم در ارتباط باشند. در این شرایط خواه‌ناخواه آنها بیرون می‌روند و گاه خانواده هم نمی‌تواند آنان را در خانه نگه‌دارد.
مدرسه تابستانی به آموزش هنر و ادبیات اختصاص دارد اما برای بچه‌هایی که در این فضا حضور دارند و چیزهایی می‌آموزند چه فکری شده است؟
این موضوع از دو جهت نیاز به توجه دارد؛ نخست اینکه سازمان‌های دیگری جز شهرداری باید در این زمینه همکاری کنند تا نتیجه مطلوب به دست آید. دیگر اینکه باید برای خانواده‌ها آگاه‌سازی و اطلاع‌رسانی درست انجام شود تا احساسات و علاقه فرزندانشان را جدی بگیرند.
ما به بچه‌ها چیزهایی می‌آموزیم و آنان را به چیزهایی معتقد می‌کنیم که جامعه و خانواده برایشان ارزش چندانی قائل نیست. برخی از خانواده‌ها برخورد خوبی با علاقه فرزندانشان به نقاشی یا سینما ندارند.
چنین فضایی نوجوان را سرخورده می‌کند. باید برای آینده برنامه‌ریزی داشته باشیم تا فرد آسیب نبیند. بچه‌ها نیاز دارند تا از سوی خانواده خود حمایت شوند. هنر، روحیه انسانی و احساسی آنان را تقویت کرده و آنان نگاه لطیف‌تری به جهان خواهند داشت. به همین دلیل چنین برنامه‌ای می‌تواند بسیار عالی باشد اما در عین حال باید برای آینده این بچه‌ها نیز فکری شود.
محیطی که هنر و آموزش در آن جریان داشته باشد، پرخاشگری را کاهش می‌دهد اما آیا خانواده آمادگی لازم را دارد که بپذیرد فرزندش کار هنری می‌کند؟ ما با چنین فرهنگی زندگی می‌کنیم که مشکلات خاص خود را دارد. باید از خانواده‌ها کمک بگیریم و به این ترتیب بازخورد مدرسه تابستانی دوچندان خواهد بود.
در همینه زمینه :
دوبله
یادداشت
