دندان اسب پیشکشی را نمی‌شمارند

سومین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات برخی ‌مدیران سابق بانک مرکزی به ریاست قاضی مسعودی‌مقام، روز گذشته برگزار شد. در این جلسه از دادگاه، متهم محسن صالحی، از مدیران سابق اداره بین‌الملل بانک مرکزی به دفاع از خود پرداخت. این پرونده دارای 28متهم است که صالحی، رسول سجاد دیگر مدیر بانک مرکزی و نیز امید اسدبیگی، متهمان اصلی هستند. 
دریافت رشوه‌های میلیاردی، صدها و هزاران سکه طلا، خودرو بی‌ام‌و و صدها هزار دلار توسط 2 مدیر بانک مرکزی از کارگزاران بانک مرکزی، موضوع این پرونده است. از محتوای پرونده بر‌می‌آید که پرداخت رشوه‌ها از سوی کارگزاران در ازای دریافت اطلاعات ذی‌قیمت از مدیران بانک مرکزی در زمینه تعیین نرخ ارز و ریت‌های ارزی انجام شده است و طرفین با انجام این اقدامات، منافع هنگفت و سودهای نامشروعی را کسب کرده‌اند. دفاعیات متهم صالحی درباره روابط ناسالم خود با دیگر متهمان اما چندان محکمه‌پسند واقع نشد، تا جایی که نماینده دادستان در بخش‌های پایانی دادگاه، بیان کرد: دفاع متقنی را نشنیده‌ایم و‌ چون کارگزاران گیر بوده‌اند، کار‌ها را انجام می‌دادید و دندان پیشکشی را که نمی‌شمارند.
محسن صالحی به دریافت رشوه شامل یک‌میلیاردو۵۰۰‌میلیون تومان وجه نقد، ۱۰۰سکه بهار آزادی و ۱۲هزار دلار آمریکا و ۵۰۰میلیون تومان وجه نقد از متهم امید اسدبیگی، یک میلیارد تومان وجه نقد و ۲۰۰هزار دلار آمریکا از متهم شهریار دربانی و همینطور ۵۰۰ میلیون تومان وجه نقد و ۳۲۴‌هزار دلار آمریکا از متهم موسی حسین‌زاده متهم است. وی همچنین یک دستگا بی‌ام‌و و ۱۲۰هزار دلار آمریکا به‌همراه ۳۰هزار دلار سرمایه در بازار فارکس و سکه تمام بهار آزادی از متهم محمدرضا آل‌علی دریافت کرده است.
به‌گزارش میزان، در جلسه دیروز دادگاه، شاه‌محمدی، نماینده دادستان درباره اتهامات صالحی گفت: رصد‌های اطلاعاتی ضابطین و اقاریر دیگر متهمان پرونده و سایر قرائن موجود بیانگر آن است که دفتری که آقای صالحی بعدازظهر‌ها در آن حاضر می‌شد، یک دفتر کاملا پوششی برای ارتباط غیرمتعارف و ناصحیح با کارگزاران بانک مرکزی بوده است. صالحی مدعی بود کارگزار بورس است. وی پول‌ها را از افراد اخذ می‌کرد و به نام خود عمده سرمایه‌گذاری‌ها را در بورس انجام می‌داد.
نماینده دادستان در بخشی از اظهارات خود با اشاره به سکه‌های دریافتی صالحی از متهم آل‌علی بیان کرد: سؤال این است آقای صالحی شما به‌عنوان کارمند رده‌بالای بانک مرکزی چرا باید با اشخاصی که کارشان صد‌درصد به شما گیر بود، مراوده مالی با بهانه‌های مختلف داشته باشید.  چرا باید این مقدار مراوده مالی با این اشخاص به بهانه‌های مختلف داشته باشید؟