کاهش هزینههای درمان کرونا با ترویج دوچرخهسواری
شهربانو امانی؛ عضو شورای شهر تهران
دوچرخه در بسیاری از کشورهای جهان وسیله جابهجایی و حملونقل خانوادگی است. در اغلب کشورهایی که شرایط بدتری از ما در حوزه ترافیک یا آلودگی هوا داشتند، مانند کشور هلند، برای رهایی از ترافیک و آلودگی هوا و داشتن محیطزیست بهتر، سالها پیشتر، دوچرخه بهعنوان راهحلی برای چنین معضلات شهری بهکار گرفته میشد و همچنان از آن بهره میبرند.
در شهر تهران نیز در گذشته- زمانی که سیستم حملونقل گسترده نشده بود- مردم از دوچرخه بهعنوان یک وسیله اصلی حملونقل استفاده میکردند. امروز تهران اما یک پارکینگ عمومی خودروست. به جرأت میتوانم بگویم خودرو محوری، جایگزین انسانمحوری شده است. براساس گزارش وزارت بهداشت، تا قبل از کرونا، سالانه تعداد 4500نفر بر اثر آلودگی هوا فوت میکردند که این آمار بر اثر استفاده بیش از اندازه خودرو در سطح شهر است. شرایط شهر بهگونهای است که امکان عبور و مرور شهروندان بدون خودرو دشوار شده و خودروها راحت میتوانند در شهر تردد کنند، ولی انسانها به سختی این کار را انجام میدهند. همین باعث شده باز هم طبق گزارش وزارت بهداشت، متأسفانه بیش از 70درصد شهروندان تهرانی بهخصوص جمعیت نوجوان و جوان، دچار بیماریهایی مانند اضافه وزن، قند خون، دیابت و مشکلات قلبی شوند که همه اینها بهعلت استفاده بیش از اندازه از خودرو و بیتحرکی است؛ طوری که سلامت روان و جسم مردم در خطر میافتد.
اکنون چند سالی میشود که مدیریت شهری تلاش میکند استفاده از دوچرخه را جایگزین خودرو در شهر کند. شورای شهر پنجم نیز شعار انسانمحوری را در برنامههای خود قرار داده است و در برنامه توسعه شهر تهران بودجه سالانه برای آن درنظر گرفته، تا بتواند معبر و خیابانهای تهران را از زیر یوغ اتومبیل نجات دهد و شهر را در اختیار پیادهمداری بگذارد. لذا بر این اساس تلاش میشود تا بحث خیابان کامل بهعنوان یکالگو در شهر تهران اتفاق بیفتد و طبق برنامه حداقل هر سال هر کدام از مناطق 22گانه شهر تهران یک خیابان از منطقه خود را به خیابان کامل اختصاص بدهند. البته هر تعریض خیابانی، نمایشگر خیابان کامل نیست و شهرداران محترم باید به این مسئله توجه کنند. در خیابان کامل 4اصل انسانمحوری، دوچرخهسواری، استفاده از حملونقل عمومی و خودروسواری باید با هم وجود داشته باشد؛ بنابراین نگاه مدیران شهری ما به استفاده از دوچرخه باید درازمدت باشد و به سود لحظهای توجه نکنند. به علاوه با توجه به اینکه تهران شهر بارگذاری شده است و شیب در معابر تهران وجود دارد، این امر نمیتواند مانع ترویج دوچرخهسواری باشد. همانطور که در بسیاری از شهرهای معروف دنیا که خیابانها و معابر آن دارای شیب هستند، ولی برای دوچرخهسواری از تکنولوژیهای جدید یعنی دوچرخههای متناسب با معابر شیبدار بهره میبرند. در نهایت جابهجایی مردم با دوچرخه در شرایط کنونی کرونا که نیاز است ظرفیت حملونقل عمومی سهبرابر شود و بالطبع نیاز به هزینه بیشتری خواهیم داشت، کمک میکند با رعایت فاصلهگذاری اجتماعی، از این هزینه که بر شهر تحمیل خواهد شد، جلوگیری شود. بهخصوص اگر مسیر دوچرخهسواری در شهر بهصورت شبکه پیوسته باشد و با برداشتن محدودیتهای استفاده از دوچرخه برای بانوان، همه شهروندان بتوانند از مسیرهای دوچرخه استفاده کنند و اینچنین از هزینههای درمان کرونا نیز کاسته میشود.