لوله کش

فرورتیش رضوانیه_روزنامه‌نگار

ساعت ۷‌صبح به‌سختی از خواب بیدار می‌شوید. دیشب دیروقت به خانه برگشتید. هنوز سرتان سنگین است و می‌خواهید کمی بیشتر بخوابید، اما ساعت۷:۳۰ لوله‌کش می‌آید تا نشت آب از سقف حمام را ببیند و نظر کارشناسی بدهد. چند روز قبل همسایه‌تان وقتی راه‌آب کف حمامش گرفته، قصد داشته با یک سیخ کباب آن را باز کند، اما لوله را سوراخ کرده و حالا از سقف شما آب می‌چکد. از روی تخت بلند می‌شوید و به کارهای روزمره صبحگاهی می‌رسید. 
وقتی صبحانه‌تان تمام می‌شود، می‌بینید ساعت ۸:۱۵ شده اما لوله‌کش هنوز نیامده. با او تماس می‌گیرید. پاسخ نمی‌دهد. تا ساعت ۹ صبر می‌کنید، سپس لباس می‌پوشید و به محل کارتان می‌روید. ترافیک صبحگاهی وقت زیادی را از شما می‌گیرد و خیلی دیرتان می‌شود. وقتی به کلینیک می‌رسید، منشی می‌گوید بیمارها به‌موقع آمده‌اند اما به‌خاطر حفظ فاصله‌گذاری فیزیکی اجازه نداده تا کسی داخل ساختمان بماند و همه اطراف آنجا پخش هستند و منتظرند با آنها تماس بگیرد تا برای ویزیت بیایند.
 شما در این داستان نقش دکتر را دارید. کسی که به‌دلیل بدقولی لوله‌کش دیر به مطب رسیده. حالا تجسم کنید که بیماران‌تان هرکدام برای روزشان برنامه‌ریزی کرده‌اند و با دیر آمدن شما نظم آنها بر هم ریخته. حالا هرکدام دیرتر به محل کار یا قرارشان می‌رسند و زیر لب به دکتر دشنام می‌دهند که دیر به کلینیک آمد. آنها تصور می‌کنند شما دیشب تا دیروقت در مهمانی بوده‌اید و صبح هم تا ساعت ۹ دلتان نمی‌آمده از تختخواب جدا شوید. آنها نمی‌دانند دیشب تا ساعت ۲ بعد از نیمه‌شب در اتاق جراحی بودید و لوله‌کش و همسایه طبقه بالایی‌تان را هم نمی‌شناسند. حتی خود شما نمی‌دانید که لوله‌کش در راه رسیدن به خانه شما موتورسیکلت فرسوده‌اش پنچر شده و کنار بزرگراه گرفتار آن شده و صدای زنگ موبایلش را نمی‌شنود. ما وقتی نظم زندگی دیگران را به هر دلیلی بر هم می‌زنیم، آنها هم همین کار را با بقیه می‌کنند. شاید خودمان هم قربانی بی‌نظمی دیگری شده باشیم، اما فرقی ندارد. درهرحال شما برنامه‌ بیماران‌تان را با دیر رسیدن خراب کرده‌اید و از این به بعد خواهند گفت که بدقول هستید.