20روز و یک حسرت

مسعود میر ـ روزنامه نگار

پوسته پایان تعطیلی صد روزه سینما‌ها در آغاز تابستان ترک خورد. امیدواری‌ها روی پرده نقش یافت و خلاصه بعد از کشمکشی چند روزه دو ابرقهرمان برای نجات گیشه‌ها رخ نشان دادند. «شنای پروانه» آمده بود و «ارتش سری» تا سینماها رونق گیشه و وداع با غربت چند ماهه با تماشاگران را یکجا فراموش کنند. ویروس اما خیال خوش را از سر همه ما پراند.حالا دوباره یکی از مراکزی که به جبر مبارزه با کرونا و تلاش برای عدم‌گسترش بیش از پیش کووید-19در پایتخت باید تعطیل شود همین سالن‌های نیمه برقرار سینما هستند و اینگونه است که 20روز دلخوشی حالا دوباره به یک حسرت کات شده است. البته که نمی‌توان با کرونا لجبازی کرد و چاره‌ای جز تعطیلی سینماها و دیگر مراکز عمومی به جهت کنترل جماعتی که هنوز برای ماسک زدن تردید دارند یافت نمی‌شود اما بهانه زنجیر کردن این کلمات مروری است بر آنچه سینمای ایران در 20روز گذشته از سر گذرانده است. اگر اکران آنلاین را کنار بگذاریم که عیدانه بهاری سینمای ایران بود برای روزهای تلخ قرنطینه، روزشمار آشتی‌کنان تماشاگران با صندلی‌ها‌ی سینما در چهارم تیرماه آغاز شد. شنای پروانه فیلم پر از امیدواری محمد کارت برای تسخیر گیشه‌ها از راه رسید و در کنارش ارتش سری پیمان قاسمخانی هم برای بار دوم بعد از حضور زمستانی در قالب اکران بهاری به گیشه‌ها هجوم آورد. ظرفیت سالن‌ها به نصف تقلیل یافته بود و هراس کرونا تماشاگران را هنوز رها نکرده بود اما ماه‌ها دوری از سینما باعث شد تا این دو فیلم روزهای بدی را پشت سر نگذارند. شنای پروانه براساس آخرین آمار فروش که به 2روز گذشته تعلق دارد فروش 2میلیاردی را تجربه کرد و ارتش سری هم یک میلیارد تومان فروش را در جدول فروش روزهای تیرماهی خود نوشت. حالا و به استناد تصمیم جدید استاندار تهران مراکز عمومی ازجمله سینماها یک هفته تعطیل خواهند بود. این یک هفته شاید تمدید هم شود و با اینکه فیلم‌های سینمایی هنوز از دو مسیر اکران آنلاین و سینما ماشین به چشم تماشاگران می‌آیند اما صدای زنگ خطر ورشکستگی سینما بلندتر از همیشه به گوش می‌رسد. در شرایط فعلی زنجیره سینما دچار بحران‌های عجیبی است. از یک‌سو وقفه در تولید کم‌کم خود را بیشتر از همیشه به رخ می‌کشد و از سوی دیگر شرایط بحرانی و وضعیت قرمز شهرها مانع از ادامه کار سالن‌های سینما شده است. به اینها اضافه کنید خبرهای نگران‌کننده درباره افزایش ابتلا و هراس از حضور در سالن‌های دربسته را تا مشخص شود که رضایت به اکران یک فیلم خوب در این روزها ریسکی جدی است. نمونه ساده آن پیشقدم شدن سازندگان 2فیلم شنای پروانه و ارتش سری برای آغاز اکران رسمی در سال99 بود که حالا با وقفه‌ای از سر نگرانی و برای عبور از شرایط اورژانسی به شکستی جبران‌ناپذیر بدل شده است.
سینماها حدود 20روز در تابستان99 به روی تماشاگران باز بودند، فروشی نه چندان قابل اعتنا را تجربه کردند و حالا دوباره تعطیل شده‌اند. حسرت رهایی از شرایط فعلی بدجور به دل سینما مانده است...


ابلاغیه‌ای که نرسیده است

همزمان با تصمیم استانداری تهران مبنی بر تعطیلی یک هفته‌ای مراکز عمومی ازجمله سینماها، مدیرکل روابط عمومی سازمان سینمایی از تعطیل نشدن سینماهای کشور خبر داده است. مسعود نجفی درباره ادامه فعالیت سینماهای سراسر کشور، گفته: هرگونه تصمیم‌گیری درخصوص تعطیلی سینماها در سراسر کشور از سوی ستاد ملی مبارزه با کرونا به استانداری‌ها تفویض اختیار شده است و تصمیمات از این طریق اعلام می‌شود اما تا این لحظه بلیت‌فروشی در درگاه‌های اینترنتی ادامه دارد و سینماها با رعایت پروتکل‌های بهداشتی فعال هستند. باید دید ابلاغیه توقف فعالیت سینماها چه زمانی به‌دست مسئولان سینمایی کشور خواهد رسید یا اگر بنا بر ادامه فعالیت سینماست این اخبار ضد‌ونقیض برچه اساسی کمر به مرگ سینما بسته است.