قرار است بنویسید... کوتاه اما بنویسید... ساده، روان، راحت... از خیلی پیش از اینها بنا داشتیم فضایی را فراهم کنیم تا صحبتها، دیدگاهها، ایدهها، انتقادها، اعتراضها و پیشنهادهای شما بیواسطه به صفحه ما راه پیدا کند. در حقیقت هدف اصلی ما تدارک یک صفحه بود (و البته هنوز هم هست) اما ترجیح دادیم که آرام آرام و ستون به ستون پیش برویم و قدمهایمان را هر روز محکمتر کنیم و بعد پنجرهای بزرگتر را به روی شما بگشاییم.
برای همین، اگر نگاه و دیدگاه خاصی دارید... اگر موضوع و مسئلهای دغدغه ذهنی شماست... اگر نسبت به موردی انتقاد یا اعتراضی دارید... اگر فکر میکنید که باید توجه جامعه یا مسئولان را به نکته یا موضوعی جلب کنید... اگر پیشنهاد مشخصی برای حل مشکلی دارید... اگر نسبت به برخی تصمیمها، برنامهها و... در موضوعات مختلف شهری، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و... نظر موافق یا مخالف دارید، آستین بالا بزنید و همینطور که در تاکسی یا اتوبوس نشستهاید یا در جمع و محفل دوستانه یا خانوادگی مشغول گپوگفت هستید یا روی مبل و جلوی تلویزیون و یا حتی توی تختخواب لم دادهاید، آنچه را در ذهنتان میگذرد و میخواهید آنرا برای دیگران به اشتراک بگذارید، در قالب یک متن کوتاه بنویسید و برای ما پیامک کنید، تا بقیه خوانندگان روزنامه و مردم و همینطور مسئولان، این نظرات و دیدگاهها را ببینند و بدانند و بخوانند و شاید همین اتفاق، سبب خیر و منشأ یک حرکت تازه و مؤثر شود.
ادب و اخلاق اجتماعی، همان گذرنامه یا مجوز ورود و انتشار دیدگاهها و نظرات شماست که ما هم خیلی روی آن تأکید داریم و مطمئنیم که شما هم به آن باور دارید و موقعیت ما را در انتشار آنها درک میکنید! اتفاقا همین ادب و اخلاق است که راه را برای رسیدن به آن بالاها هموار میکند. قرار است برای رساندن این نظرات، دیدگاهها و ایدههای شما به دیگران با هم همدست شویم؛ مهم همین بزرگراه یکطرفه است، البته این بار از پایین به بالا؛ بدون توقف، مستمر و مستدام. در ابتدای این همراهی، با نظرات و دیدگاههای شما در قالب موضوعات آزاد شروع میکنیم، اما قرار نیست در این نقطه متوقف بمانیم؛ فکرهای دیگری هم داریم و بنا داریم که خیلی زود با طرح موضوعهای هفتگی، جای شما را خیلی بیشتر از قبل در صفحات روزنامه باز کنیم و از صحبتها و نظرات و دیدگاههای شما صفحهای را شکل بدهیم که متعلق بهخود شماست و قرارنیست پای مسئولی به آن باز شود! برای گرفتن نظرات و پیامهای شما یک شماره تلفن همراه و نام کوچکتان کافی است. البته ما چند عدد میانی آن شماره را ستاره دار میکنیم تا فقط خودتان بدانید و بس... بدون نامخانوادگی، شهر یا... .
پس بیآب و تاب با همان لحن و ادبیات خودتان بنویسید... قرار هم همین است؛ بنویسید... ساده و کوتاه... رُک و راست.
پیامگیر ما با شماره 09023828491 در تمام طول شبانهروز آماده دریافت پیامها، نظرات و دیدگاههای شماست.
****
1824***0912– الهام:
فکر میکنم خیلی از این گرانیها و کمبودهای مصنوعی که در تامین مایحتاج مردم میبینیم، بهخاطر بیتقوایی بعضی افراد و فروشندگان است، چراکه در بسیاری از موارد برخی فروشندگان با هدف سود و منفعت بیشتر کمفروشی و احتکار میکنند و مردم و خریداران بهخصوص قشر ضعیف را به چشم بیگانه میبینند. همه ما باید یاد بگیریم که همیشه خصوصا در زمان سختی و تنگناها کمک حال و پشتیبان هم باشیم و به دیگران به چشم عضوی از خانواده خود نگاه کنیم.
2541***0912– حسن:
فقط با مصاحبهکردن و گفتن حرفهایی که پشتوانهای ندارد و صرفا وعده و وعید است که نه قابل پیگیری است و نه اجرا، نمیتوان کارها را پیش برد. باید طرحها و ایدههایی را مورد توجه قرار داد که هم قابل اجرا باشد و هم با اجرایش برای مردم کار و درآمد ایجاد شود. مردم میدانند چه مشکلاتی دارند و نیاز نیست مسئولان آنها را یادآوری کنند. مسئولان وظیفه یادآوری مشکلات را ندارند بلکه وظیفه برطرفکردنش را بر عهده دارند. ایکاش در دوره جدید مجلس، نمایندگان به این وظیفه خود بهتر عمل کنند.
7532***0903– بابک:
بهنظرم یکی از مسائلی که باعث شده اعتماد مردم به دولت و تصمیمهای آن کم شود، اعلام یک تصمیم از طرف رئیس دولت و ردکردن آن از سوی بخشهای مختلف زیرمجموعه دولت است. مثلا مقامات ارشد دولت میگویند محدودیتهای قرنطینه کرونا کاهش پیدا کند، اما مسئولان وزارت بهداشت از کاهش محدودیتها استقبال نمیکنند و به مردم هشدار در خانه ماندن میدهند. این رفتارها باعث شده مردم سرگردان شوند و ندانند باید چه کاری را انجام بدهند که درست باشد. پیشنهاد میکنم، قبل از اعلام هر تصمیمی از سوی مقامات، از قبل آن تصمیم به اطلاع وزرا یا مسئولان مرتبط برسد تا آنها هم در جریان موضوع قرار بگیرند تا کمتر شاهد تضاد در اظهارنظرها باشیم.
9919***0919– فهیمه:
چرا کسی به داد بیماران کلیوی که داروهای بیشتر آنها خارجی است و در بازار پیدا نمیشود، نمیرسد. بسیاری از بیمارانی که کلیه خود را پیوند زدهاند، نیازمند استفاده از این داروها هستند و اگر از آن استفاده نکنند، ممکن است پیوند پس زده شود. مسئولان زودتر فکری برای عرضه داروهای بیمارانی کلیوی و بیمارانی که به هر شکل نیاز به داروهای خارجی دارند، بکنند. اگر به شکل جدی برنامهای برای تامین دارو اندیشه نشود، ممکن است جان بیماران به خطر افتاده و خانوادههای زیادی داغدار شوند.
یکشنبه 1 تیر 1399
کد مطلب :
102972
لینک کوتاه :
newspaper.hamshahrionline.ir/R6MLw
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved