برخی دعواهای داخلی باعث شده است نتوانیم از شرایط خود بهترین استفاده را بکنیم.
سیاستی که در دولت یازدهم و دوازدهم انتخاب کردیم تعامل با جهان بود. که مخالفانی در داخل و خارج داشت.
طرح اسرائیل و آمریکا در سالهای اخیر این بود که ایران را تبدیل به تهدید امنیتی کنند.
هدف ترامپ بازگرداندن همان طرح امنیتیسازی ایران است.
ما در حوزه دیپلماسی یاد میگیریم که تنها در یک حوزه تخصص داریم. خیلی دیدم دیگرانی که در حوزه من تخصص ندارند به من درس دادهاند.
[در پاسخ به سؤالی درباره انتخابات ۱۴۰۰] خود را دارای صلاحیت برای رئیسجمهور شدن نمیدانم. فقط همین کار وزارت امور خارجه و درس دادن در دانشگاه را بلدم.
مسئول نهایی تصمیمات سیاست خارجی مقام معظم رهبری است. در حوزه کارشناسی بدون خودسانسوری باید نظر خود را به مقامات بگوییم اما در اجرا، سیاستهای نظام را اجرا کنیم. وظیفه دارم بهعنوان یک شهروند صریح و صادقانه به رهبری گزارش دهم اما در مقام اجرا باید یک سیاست را اجرا کنیم.
آقای کیسینجر یکبار گفت شما در ایران چه زمانی میخواهید تبدیل به یک دولت دارای منافع غیرایدئولوژیک شوید و من جواب دادم هر وقت شما این تصمیم را گرفتید.
شانس انتخاب آقای ترامپ همچنان بیش از 50 درصد است و احتمال انتخاب او بهصورت جدی وجود دارد. در سیاست خارجی و داخلی موفق نبوده و نقاط ضعفش زیاد است اما با نگاهی واقعنگر باید گفت که شانس ترامپ تغییر چندانی نکرده است. چون پایه رأیاش در جامعه عوض نشده است.
دیماه ۹۶ سیگنال غلط به ترامپ بود و برخی نیز مشاورههای غلطی به او دادند. مثلاً آقای بولتون به او گفته بود جمهوری اسلامی شش ماهه ساقط میشود. ترور سردار سلیمانی هم ادامه همین مشورتهای غلط بود.
آقای ترامپ دیگر دروغهایی مثل «پایان جمهوری اسلامی» را باور نمیکند اما سیاست اشتباه را با اشتباهی دیگر ادامه داده است و برای جبران اشتباه گذشته باز هم اشتباه دیگری میکند مثل تهدید تحریم دیوان دادگستری بینالمللی.
در سال۸۱ به دفتر رهبری دعوت شدم و ایشان فرمودند که «از طرف آقای خرازی بهعنوان نماینده ایران در سازمان ملل انتخاب شدهای ولی در موضوعی نظر تو با نظر من متفاوت است» در پاسخ گفتم «بله، همینطور است اما نظر کارشناسی خود را باید بگویم اما در اجرا نظر شما را اجرا میکنم». رهبری فرمودند «اگر در موضوعی 180 درجه نظر مخالفی داشتید حتما بگویید.»
ایرادی که ما در کشور داریم این است که برعکس عمل میکنیم. در مشورت مقلد هستیم یعنی حرفی را میزنیم که رئیسمان دوست دارد بشنود اما در عمل مجتهدیم یعنی رئیسمان تصمیمی را میگیرد اما بعد خودمان کار دیگری را انجام میدهیم. این سیاست، سیاست غلطی است.
من ضد هیچ جا نیستم، نه آمریکا، نه اروپا. من طرفدار منافع ملی مردم هستم. اگر منافع ملی ایجاب کند مذاکره میکنیم. در مذاکره و سیاست خارجی اصلا بحث اعتماد نیست.
دبیرخانه سازمان ملل درباره منشأ ایرانی تسلیحات بهکار رفته علیه آرامکو تحتتأثیر تهدید آمریکا قرار گرفت.
کشورهای منطقه به جای آنکه در گذشته زندانی باشند بیایند و درباره آینده گفتوگو کنیم.
اگر پرونده هستهای به شورای امنیت برود جمهوری اسلامی در پاسخ گزینههای مختلفی دارد که یکی از آنها خروج از برجام و NPT است اما تصمیم عاقلانه و عزتمندانه میگیریم.
دو شنبه 26 خرداد 1399
کد مطلب :
102646
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved