
روشهای جدید برای جستوجوی حیات فرازمینی
یک دانشمند با استفاده از روش استنباط بیزی به این نتیجه رسیده که شانس وجود حیات فرازمینی تقریبا 50درصد است

انسان از زمانهای بسیار دور، همیشه این سؤال را مطرح کرده است که آیا ما در جهان هستی تنهاییم؟
ما با اطلاع از یافتههای زمینشناسی میدانیم که به محض ثبات کافی در محیط سیاره ما برای پشتیبانی از موجودات زنده، حیات با سرعت نسبتاً بالایی آغاز شد. ما همچنین میدانیم که نخستین موجود زنده چندسلولی که در نهایت، تمدن تکنولوژیک امروز را تولید کرد، برای تکامل تقریباً 4میلیارد سال را پشت سر گذاشته است. اما دانشمندان با وجود آگاهی از زمان ظهور حیات در زمین برای نخستین بار، از چگونگی پیدایش آن اطلاع ندارند. آگاهی از این چگونگی، میتواند ما را به نتایج مهمی درباره احتمال وجود حیات در سایر نقاط هستی برساند. سایت phys.org به نقل از دیوید کیپینگ، استادیار گروه نجوم دانشگاه کلمبیا که یک مقاله جدید در این مورد در مجله eeding of the National Academy of Sciences منتشر کرده، نوشته است که یک تجزیه و تحلیل با استفاده از تکنیک آماری موسوم به استنباط بیزی (Bayesian inference) میتواند روزنهای برای فهم چگونگی تکامل حیات فرازمینی(دنیاهای بیگانه) ایجاد کند. کیپینگ میگوید: پیدایش سریع حیات و تکامل دیرهنگام بشریت، در متن جدول زمانی تکامل، قطعا راهگشاست، اما در این مطالعه میتوان آنچه را واقعیتها به ما میگویند اندازهگیری کرد.
کیپینگ برای انجام تجزیه و تحلیل خود، از گاهشماری نخستین شواهد برای حیات و تکامل بشریت استفاده کرد. او این پرسش را مطرح کرد که اگر تاریخ زمین تکرار شود و بارها و بارها این زمان تکرار شود، انتظار داریم که حیات و هوش چگونه بازپیدایش شوند.
او این مسئله را با 4پاسخ و فرضیه ممکن چارچوببندی کرد: حیات عادی است و غالباً هوش را توسعه میدهد، حیات کمیاب است اما غالباً هوش را توسعه میدهد، حیات عادی است و به ندرت هوش را توسعه میدهد و درنهایت، حیات کمیاب است و به ندرت هوش را توسعه میدهد. روش استنباط آماری بیزی باورهای قبلی درباره یک سیستم مدلسازی شده را که با دادهها ترکیب میشوند بیان میکند تا احتمالات ممکن درباره نتایج را مشخص کند. بهعبارت دیگر، در روش بیزی علاوه بر مشاهدات، اطلاعات و باورهای اولیه پژوهشگر هم مهم است و در حل مسئله و نتیجهگیری موردتوجه قرارمیگیرد. کیپینگ میگوید: این روش شبیه احتمالات در شرطبندی است. این روش شما را به آزمایشهای مکرر شواهد جدید تشویق میکند و در واقع یک چرخه بازخورد مثبت برای تصحیح تخمینهای شما از احتمال وقوع یک رویداد است. کیپینگ برای سنجش این چهار فرضیه از فرمولهای ریاضی بیزی استفاده کرد و وزن آنها را با قراردادن یک فرضیه در برابر دیگری بررسی کرد. او میگوید: در استنباط بیزی، توزیعهای احتمالی قبلی همیشه نیاز به انتخاب دارند. اما نتیجه مهم در اینجا این است که وقتی کسی «حیات نادر» را با سناریوهای «حیات عادی» مقایسه میکند، سناریوی حیات عادی همیشه حداقل 9برابر بیشتر از حیات نادر است.
نتیجهگیری کیپینگ این است که اگر شرایط و جدول زمانی تکامل سیارات با زمین مشابه است، پس این تجزیه و تحلیل نشان میدهد که حیات میتواند در سایر سیارات هم ظاهر شود. چقدر این شانس وجود دارد که این حیاتهای فرازمینی بتوانند پیچیده، متفاوت و هوشمند باشند؟ در اینجا، تحقیقات کیپینگ از اطمینان کمتری برخوردار است و یافتهها حاکی از شانس 3به 2به نفع حیات هوشمند است. این نتیجهگیری ناشی از پیدایش نسبتاً دیرهنگام انسان در بازه زمانی قابل سکونت زمین است و نشان میدهد که تکامل انسان نه فرایندی آسان و نه تضمین شده بوده است. کیپینگ میگوید: اگر ما دوباره در تاریخ زمین نقش داشته باشیم، پیدایش هوش در واقع تا حدودی بعید است. او اشاره میکند که شانسها در این مطالعه غافلگیرکننده نیست و تقریبا پنجاه، پنجاه است. این یافتهها را نباید بیش از یک تلنگر ملایم به یک فرضیه تلقی کرد. کیپینگ میگوید: این تجزیه و تحلیل نمیتواند قطعیت و تضمین داشته باشد و تنها احتمالاتی آماری براساس آن چیزی است که در اینجا و روی زمین اتفاق افتاده است. با این حال، موضوع پیدایش حیات در هستی هنوز جالب است و میتواند بهعنوان یک شرطبندی مهیج قلمداد شود. ما نباید از جستوجوی حیات هوشمند در جهانهای فراتر از زمین ناامید شویم.
حیات فرازمینی پیچیده
اگر شرایط و جدول زمانی تکامل سیارات با زمین مشابه است، پس این تجزیه و تحلیل نشان میدهد که حیات میتواند در سایر سیارات هم ظاهر شود. حتی این شانس وجود دارد که این حیاتهای فرازمینی بتوانند پیچیده، متفاوت و هوشمند باشند