مجلس توسعهگرا نیاز داریم
ایمان مهدیزاده ـ پژوهشگر توسعه پایدار
فصل جنگ موجودات میکروسکوپی علیه بشر رسیده است. قرن بیستویکم با فراز و فرودهای عجیبی به پیش میرود و هر جامعهای برای فائق آمدن بر تحولات نیاز به ابزار و تجهیزاتی دارد.
بیماری کوویدـ ۱۹ به ساکنان زمین تاخت و قربانیان زیادی گرفت و حالا رفتهرفته ظاهری کمرنگتر پیدا میکند تا شاید دوباره در شبیخونی دیگر به نوع انسان حمله کند. این بیماری در اروپای توسعهیافته نیز ترکتازیها کرد.
آری! نحوه زیست بشر دستخوش تغییر شده و کسانی که این تغییرات را پذیرفته و با آن همگام شوند، میتوانند بسترهای تابآوری خود و جامعهشان را افزایش دهند. عدهای اما هستند که هنوز فکر میکنند شرایط پساکرونای جهان باید مانند چندماه گذشته پیشاکرونا شود و آن را روال و شرایط عادی مینامند؛ درحالیکه این جهان هرگز جهان قبل نمیشود. باید واقعیتها را بپذیریم و خود را با آن همگام و همسو کنیم؛ چراکه قدرت طبیعت بسیار بیشتر از دانش ماست. برای آماده بودن در مقابل چنین شرایطی و تغییرات ناگهانی به سبک قرن بیستویکم، نیاز به بسترهای قانونی از اولویتها بهحساب میآید. مجلس یازدهم شورای اسلامی در اوضاعی کارش را آغاز کرده که قوانین زیست جهانی دچار تغییر شده است. نمایندگان مجلس پیشین بهرغم هیاهوهای رایج نتوانستند در حوزه توسعه پایدار گام قابل اعتنایی بردارند. جامعه امروز ایران بیش از هر چیز به بسترهای قانونی توسعه نیاز دارد. تنها یک مجلس توسعهطلب که مبانی آن را بشناسد شاید بتواند گامی به آن سو بردارد و اندکی از تعهدات مسئولان به مردم را انجام دهد.