تیکت؛ ورسیون پساکرونا

مسعود میر

کرونای لعنتی دایره واژگان سینمایی را هم شخم زده است. بعد از روی کار آمدن مجدد سینما درایوین و تلاش برای جایگزینی اصطلاح سینما ماشین و درحالی‌که هنوز سالن‌های سینما خمار حضور تماشاگران هستند، اوضاع و احوال لغات سینمایی با مهمانی یک کلمه جدید دستخوش تغییر شده است.
اول به‌خاطر بسپارید سامانه ملی فروش اینترنتی بلیت و بعد با خود بگویید «سمفا».
قرار است سیستم بلیت‌فروشی سینماها در کشور یکپارچه شود و البته امید می‌رود با این ترفند دعوای همیشگی بر سر آمار نامعلوم تعداد بلیت فروخته شده و البته جمعیت دقیق تماشاگران یک فیلم به پایان برسد. از سوی دیگر این سامانه قرار است چرخش مالی سرمایه حاصل از فروش فیلم‌ها را به‌طور شفاف برای بهره‌مندی سینمادار و تهیه‌کننده، در معرض دید و دسترس قرار دهد.
البته همین ماموریت نهفته در دل سمفا خود حکایت از جدی بودن اختلاف‌ها میان سالن‌دارها و سرمایه‌دارها دارد اما فارغ از همه این مسائل، آنچه سمفا و آغاز به کارش از عید فطر را در هاله‌ای از دلواپسی محو می‌کند به نحوه پشتیبانی و زیرساخت‌های این سامانه مرتبط است. نباید زود قضاوت کرد اما کافی است تنها در ذهن خود به یاد آوریم که سازمان سینمایی برای فروش بلیت‌های بخش مردمی جشنواره فیلم فجر همیشه با یک درگاه اینترنتی سراسر ایراد مواجه بوده است.
حالا سمفا قرار است همه بلیت‌های این سینمای مردمی و البته مشتاق به سینما رفتن بعد از پایان قرنطینه‌ها را عرضه کند...