مذاکرات مسلحانه

علیرضا احمدی | روزنامه‌نگار 

موضوع مذاکره ایران و غرب درحالی طی روزهای اخیر بار دیگر در کانون توجه رسانه‌ها و تحلیلگران بین‌المللی قرار گرفته است که تهران روز یکشنبه از رویکرد مذاکراتی خود رونمایی کرد؛ «مذاکره مسلح»؛ راهبردی که با توجه به تجربه جنگ 12روزه، در مذاکره با آمریکا مورد توجه قرار خواهد گرفت. تهران دیروز (یکشنبه) میزبان کنفرانس بین‌المللی «حقوق بین‌الملل تحت تهاجم، تجاوز و دفاع» بود؛ کنفرانسی که حاشیه و متن آن با محوریت «مواضع مذاکراتی ایران»، بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های بین‌المللی داشته و به‌مثابه نقشه راهی برای ایده «مذاکره» در آینده مطرح شده‌است.
در شرایطی که طی روزهای اخیر ادعاها و گمانه‌زنی‌‌های مختلفی درباره «مذاکره ایران و آمریکا» ازسوی رسانه‌های غربی مطرح و حتی رئیس‌جمهور آمریکا مدعی «درخواست ایران برای مذاکره» شده بود، در جریان کنفرانس روز یکشنبه، مقام‌های ارشد دستگاه دیپلماسی ایران، ازجمله سیدعباس عراقچی، بار دیگر «موضع قاطع» تهران درباره «مذاکره» را تبیین کردند؛ موضعی که پیش از هر چیز مبتنی بر «عدم‌اعتماد» به طرف غربی است و به تعبیر سعید خطیب‌زاده، معاون وزیر امورخارجه، از این پس چنانچه مذاکره‌ای نیز در کار باشد، «مذاکره مسلح» خواهد بود.

نقشه‌راه مذاکراتی تهران

در روزی که برخی منابع غربی، ازجمله «رویترز» مدعی شدند احتمال شکل‌گیری مذاکراتی میان ایران و غرب وجود دارد، سیدعباس عراقچی، رئیس دستگاه دیپلماسی ایران طی سخنانی در جریان کنفرانس بین‌المللی تهران و همچنین در جمع خبرنگاران، به تبیین نکات مهمی درباره رویکرد مذاکراتی تهران پرداخت که مهم‌ترین محورهای آن را در ادامه می‌خوانید:
ابتکار مذاکراتی: ابتکارهایی در حوزه مذاکرات داریم، اما به شرطی که این اقدام‌ها درجهت منافع و حفظ حقوق مردم ایران باشد.
رویکرد طرف مقابل: درحالی‌که طرف مقابل اصرار دارد مذاکراتی را پیش ببرد که حقوق مردم ایران پایمال شود، هیچ فرد ایرانی‌ای حاضر به همراهی با چنین پیشنهادهایی نخواهد بود.
واقعیت موجود: سیاست‌های آمریکا با حمایت برخی کشورهای غربی، بازگشت به «قانون جنگل» است.
آمادگی برای جنگ: حتی اگر جنگی بر ما تحمیل شود، در شرایط جنگی نیز به‌خوبی قادریم از ایران دفاع کنیم.
راهبرد مقاومت: سیاست ما، مقاومت در برابر سلطه‌طلبی است که این را در عمل نیز ثابت کرده‌ایم.
4شرط مذاکره: ایران همواره طرفدار دیپلماسی بوده، اما مذاکراتی که «منصفانه»، «مبتنی بر راهبرد» و «براساس منافع متقابل باشد» و «عادلانه و شرافتمندانه» برگزار شود.
وضعیت آمریکا: رویکرد فعلی دولت آمریکا نشان‌دهنده آمادگی برای مذاکره‌ای برابر و منصفانه نیست.
وضعیت مناسبات با آژانس:
  کشورهای مختلف، تلاش می‌کنند از افزایش تنش جلوگیری کنند و در این راستا با ما تماس می‌گیرند.
  گفت‌وگوها با آژانس جریان دارد.
  سفرای ایران، روسیه و چین به‌صورت مشترک با مدیرکل آژانس دیدار کرده‌اند.
  قواعد مشخصی برای همکاری با آژانس وجود دارد که با توجه به تغییر شرایط میدانی باید رعایت شود.
  هیچ تاسیسات هسته‌ای غنی‌سازی
 اعلام نشده‌ای در ایران وجود ندارد.
  همه تاسیسات هسته‌ای ایران تحت نظارت آژانس هستند.
  درحال‌حاضر غنی‌سازی در ایران انجام نمی‌شود.
  حق ایران برای غنی‌سازی و برای استفاده از انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز با شمول غنی‌سازی غیرقابل‌انکار است.

مذاکره مسلح یعنی چه؟
سعید خطیب‌زاده، معاون وزیر امورخارجه و رئیس مرکز مطالعات بین‌المللی از دیگر مقام‌های ارشد دستگاه دیپلماسی ایران بود که در کنفرانس روز یکشنبه به تبیین مواضع ایران درباره تحولات اخیر پرداخت؛ از جمله:
  عدم‌امکان تحقق «مذاکره بی‌طرفانه» در شرایط «آرایش تهدید» طرف مقابل
  «مذاکره مسلح» به‌عنوان رویکرد ایران در مذاکره احتمالی آینده با آمریکا
  عدم‌اعتماد ایران به طرف مقابل در مذاکره
  آمادگی برای انجام اقدام‌های مؤثر در برابر فریب‌های احتمالی 
  آماده نبودن آمریکا برای مذاکره «واقعی» و «نتیجه‌محور»
  توهم و انحراف‌های ادراکی طرف مقابل، دلیل بروز جنگ 12روزه
  آمادگی همیشگی ایران برای مذاکره در چارچوب فرمایشات مقام معظم رهبری و منافع عالیه مردم ایران

هشدار به طرف غربی
سخنان روز یکشنبه کاظم غریب‌آبادی، معاون حقوقی و بین‌الملل وزیر امورخارجه نیز دربردارنده نکات مهمی بود؛ از جمله:
  پاسخ دادن ایران به تصویب قطعنامه جدید با بازنگری‌اساسی در رویکردهای خود
  تأکید بر مسئولیت حقوقی آمریکا درتجاوز نظامی به ایران 
  حذف شدن تروئیکای اروپایی از روند گفت‌وگو با ایران
  عدم‌برآورده شدن انتظارات طرف مقابل درباره تأثیرهای اقتصادی «اسنپ‌بک»

حمله بی‌سابقه به ایران
محمد اسلامی، رئیس سازمان انرژی‌اتمی نیز ازجمله مهمانان کنفرانس تهران بود که با حضور در جمع خبرنگاران به بیان نکات مهمی پرداخت که مهم‌ترین محورهای آن را در ادامه می‌خوانید:
  طرح صدور قطعنامه جدید علیه ایران تکراری و با هدف فشار سیاسی است.
  3کشور اروپایی و آمریکا تکرار عبارات تحریک‌آمیز و غیرواقعی را در قالب قطعنامه جدید در دستورکار خود قرار داده‌اند.
  حمله‌ای که به تاسیسات هسته‌ای ایران صورت گرفت در تاریخ سابقه نداشته ‌است.
  برای نخستین‌بار در تاریخ، تاسیسات هسته‌ای ثبت و نظارت شده ازسوی آژانس مورد حمله قرار می‌گیرد.
  آژانس باید به اعمال استاندارد دوگانه در برابر کشورها پایان دهد.
  قطعنامه ۲۲۳۱ پایان یافته است.
  ایران نظارت در سطح پادمان را می‌پذیرد.

اجماع حامیان دیروز پزشکیان علیه دولت 
«باید از قدرت فاصله بگیریم تا به مردم نزدیک شویم».
این را «کمیته سیاسی جبهه اصلاحات ایران» گفته؛ در نامه‌ای که اخیرا به محمد خاتمی نوشته.
این نامه مدعی شده اگر اصلاح‌طلبی از «خشم و امید مردم» فاصله بگیرد، دیگر اصلاح‌طلبی نیست و در مقام توصیه تأکید کرده «اصلاح‌طلبی باید از اتاق‌های سیاست به میدان زندگی مردم بازگردد».
کمیته سیاسی جبهه اصلاحات این را هم نوشته که «باید اصلاح‌طلبی را از نو بسازیم».
این عبارت‌پردازی‌ها بیش از یک نامه سیاسی، شبیه یک جور دلنوشته از سر طبع شاعرانه نویسندگان آن است.
اما از این گذشته، چیزی که این نامه را با نمک می‌کند، این است که بیشتر اعضای جبهه اصلاحات، ازجمله کمیته سیاسی آن، در دولت نفوذ دارند و صاحب کرسی‌اند.
یک جور بر شاخه نشستن و 
بُن بریدن! 
البته این جریان همیشه عادت دارد از منافع استفاده کند اما ژست منتقد بگیرد.
ژست گرفتن‌های این چنینی مدتی است شدت گرفته.
حمله به رئیس‌جمهور بابت یک انتصاب یا پیشنهاد به او برای استعفا، بخشی از این ژست اصلاح‌طلبانه است.

فحاشی آنلاین پس از شکست
یک فراخوان دیگر و وارد شدن شکستی دیگر به کارنامه شاهزاده! و یاران.
دیروز ساعت 7صبح، قرار بود طرفداران رضا پهلوی به خیابان‌های تهران و سایر شهرهای کشور بریزند و با برگزاری تجمعات میلیونی! همبستگی خود با نوه «رضا ماکسیم» را اعلام کنند.
مطابق انتظار، طرفداران پهلوی به خیابان‌ها نریختند و ترجیح دادند اراده خود برای تغییر را مثل قبل، در قالب لایک و هشتگ و فحاشی آنلاین نشان دهند.
البته بیرون نریختن و پنهان‌شدن پشت اکانت‌های فیک مجازی، یک فایده بزرگ برای سلطنت‌طلبان دارد؛ 
آن هم اینکه می‌توانند همچنان مثل قبل، چنین جا بیندازند که در ایران، اکثریت با آنهاست.
باد و بود این جماعت بادکنکی، به تبلیغ همین دست توهمات است که مردم با ما هستند؛ که مردم در حسرت بازگشت نظام سلطنتی، از نظام بریده و با یک اشاره پهلوی به صف می‌شوند.
این است حال و روز ترحم‌انگیز سلطنت‌طلبان؛ تا فراخوانی دیگر و شکستی دیگر.

وقتی حتی بذر سیب‌زمینی هم تهدید امنیتی می‌شود!
باد سرد غروب روی خرابه‌های غزه می‌وزد؛ جایی که آتش‌بس اعلام شده، اما محاصره از هر طرف تنگ‌تر شده است. کمک‌هایی که باید مثل سیلاب وارد نوار غزه شود، هنوز قطره‌چکانی است؛ کمتر از آنچه حتی در طرح ترامپ پیش‌بینی شده بود؛ چه برسد به نیاز واقعی مردم.
در بسته‌های کمک، فهرست «ممنوعه‌ها» از خود اقلام قابل ارسال طولانی‌تر است: چادرهای تیرک‌فلزی؟ ممنوع. دستگاه استریل‌کن؟ ممنوع. بذر سیب‌زمینی؟ ممنوع. سرنگ واکسن؟ ممنوع.
اسرائیل هنوز حتی به ورود پوشش پلاستیکی گلخانه هم اجازه نمی‌دهد؛ گویی هر تکه پلاستیک یک تهدید امنیتی است.
در مرکز توزیع کمک‌ها، صفی به درازای یک فاجعه گسترده کشیده شده است.
مادرانی که با یک دست کارت ثبت‌نام را نگه داشته‌اند و با دست دیگر کودک گرسنه‌شان را؛ پدرانی که از محله‌هایی آمده‌اند که دیگر وجود خارجی ندارند؛ پیرمردانی که برای یک قوطی غذا کیلومترها راه می‌روند. هر کس در صف چیزی از دست داده: خانه، عزیز، خاطره و آینده.
۱.۵ میلیون نفر دیگر خانه‌ای ندارند. ۸۲درصد بیمارستان‌ها تعطیل شده‌اند؛ خاموش و بی‌جان و ۱۷هزار بیمار همچنان منتظر خدمات پزشکی‌اند؛ پشت مرزهایی که برای دارو و درمان بسته شده‌اند.









شناسنامه کنفرانس تهران
نشست: کنفرانس بین‌المللی حقوق بین‌الملل تحت تهاجم، تجاوز و دفاع
سخنران افتتاحیه: سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه 
قالب کنفرانس: برگزاری اجلاس در قالب 4نشست اصلی
رویکرد: بررسی چالش‌های فزاینده علیه اصول بنیادین حقوق بین‌الملل 
مهمانان: حضور ۳۵۰ مهمان بین‌المللی و داخلی، شامل هیأت‌های دیپلماتیک، استادان و تحلیلگرانی از کشورهای فرانسه، ایتالیا، یونان، لبنان، عراق، ایرلند، اسلواکی، انگلیس، فنلاند، روسیه و کشورهای دیگر منطقه 
نکته ویژه: برگزاری دیدارهای دیپلماتیک برخی مهمانان کنفرانس تهران با مقام‌های مختلف ایرانی، ازجمله وزیر امورخارجه، دبیر شورای‌عالی امنیت ملی، رئیس مجلس و...