آرایش جنگی یعنی چه؟

محسن مهدیان؛  مدیرمسئول

رهبر انقلاب فرمودند باید آرایش جنگی رسانه‌ای گرفت.
ابتدا به اقتضای این کلام توجه کنیم؛ «بعد از جنگ نظامی 12روزه» می‌فرمایند: اولا مهم‌ترین جنگ، جنگ ذهنی است و نه نظامی و ثانیا «فرمانده کل قوا» می‌فرمایند: باید آرایش جنگی گرفت.
ان‌شاءالله ابعاد ماجرا روشن است.
حالا مجدد این سؤال را بپرسیم؛ آرایش جنگی یعنی چه؟ 
وقتی از «آرایش جنگی رسانه‌ای» سخن گفته می‌شود، باید توجه کرد که مخاطب آن فقط رسانه‌های رسمی نیستند؛ البته که رسانه‌های مرجع مخاطب اصلی‌اند، ولی هرکسی که با رسانه سروکار دارد، شامل این خطاب می‌شود.
رهبر انقلاب این جمله را در جمع مداحان بیان کردند؛ یعنی مداح، سخنران، معلم، فعال اجتماعی، مسئول دولتی و حتی یک کاربر عادی شبکه‌های اجتماعی باید آرایش جنگی بگیرد.
مسئولان نیز به اندازه‌ای که در رسانه دیده می‌شوند باید مراقب باشند، زیرا ارسال پیام ضعف از سوی یک مسئول، کارکردی شبیه ستون پنجم در جنگ دارد.
کاربران شبکه‌های اجتماعی هم نقش تعیین‌کننده‌ای دارند؛ گاهی یک لایک، یک کامنت، یک بازنشر یا حتی یک سکوت می‌تواند در جنگ شناختی اثر بگذارد.
اما آرایش جنگی دقیقا یعنی چه؟
اگر سپاه پاسداران درگیر جنگ ۱۲روزه باشد، طبیعی است که همه انرژی خود را از فعالیت‌های عادی برمی‌گیرد و روی نبرد متمرکز می‌کند.
در جنگ رسانه‌ای نیز چنین است؛ رسانه باید بداند امروز وظیفه اصلی‌اش دفاع از ذهن و قلب مردم است. اینجاست که چه‌بسا لازم است رسانه از کارهای خوب در شرایط عادی دست بشوید و گارد جنگی بگیرد، اصلاح خطاهایش که بماند؛ خطاهایی که بازی دشمن را تقویت می‌کند.
با این مقدمه شناخت نقطه هجمه و ضعف دشمن و اتخاذ سریع‌ترین و مناسب‌ترین کنش متقابل، آرایش جنگی رسانه‌ای است.
وقتی دشمن شبهه‌افکنی می‌کند، باید «رفع‌کننده شبهه» بود.
وقتی دشمن خودتحقیری تزریق می‌کند، باید «اعتماد ملی» را بازسازی کرد.
وقتی دشمن امید اجتماعی را می‌زند، باید «روایت آینده‌ساز» ارائه داد.
وقتی مسئله‌سازی کاذب می‌کند، باید مردم را به «مسئله اصلی» برگرداند.
وقتی دستاوردها را تحقیر می‌کند، باید «روایت قدرت» را فعال کرد.
وقتی اختلاف‌افکنی می‌کند، باید «روایت وحدت» را برجسته کرد.
وقتی شخصیت‌ها را تخریب می‌کند، باید «از سرمایه‌های اجتماعی» مرزبانی کرد.
وقتی ترس یا هیجان منفی می‌سازد، باید «تنظیم‌گر هیجان جمعی» شد.
از سویی بخش مکمل آرایش جنگی، ضدحمله‌زدن به نقاط ضعف دشمن است.
وقتی دشمن با دروغ زنده است، «هزینه دروغ» را باید بالا برد.
وقتی هویت ندارد، «تناقضات هویتی» او باید آشکار شود.
وقتی بر فساد و مزدوری بنا شده است، «ساختار فسادآلودش» باید افشا شود.
وقتی ادعای آزادی دارد، «بردگی مدرن» و «سانسور پلتفرمی»‌اش باید نشان داده شود.
وقتی خود را قوی نشان می‌دهد، «افسانه قدرت» او باید فرو ریخته شود.
وقتی ادعای حقوق بشر دارد، «کارنامه سیاهش» باید جلوی چشم‌ها گذاشته شود.
باید دراین باره بیشتر نوشت و البته بیشتر عمل کرد.