حسینعلی عظیمی؛ شهید تدبیر مهندسی «جنگ آب»

نصرت‌الله محمودزاده ؛ نویسنده و کارشناس‌ ارشد رشته جامعه شناسی

مهندس حسینعلی عظیمی پس از حضور موفق در مناطق محروم یزد و مسئولیت استانداری استان هرمزگان، به عرصه دفاع‌مقدس هجرت کرده و مهندسی جنگ را تحت فرماندهی سنگرسازان بی‌سنگر دنبال کرد.
او از مبتکرین «جنگ آب» در برابر تجهیزات بی‌شمار شرق و غرب دشمن در جبهه‌ها بود  که  اوج عظمت آن در عملیات خیبر به نمایش درآمد.
عظیمی در کنار نبرد شهیدان رضوی، همت، کاظمی و باکری، گردان پمپاژ آب را در جبهه سخت طلائیه، جفیر و جزایر مجنون راه‌اندازی کرد و دشمن از ورود به مجنون منصرف شد. فرماندهی عظیمی در جنگ آب زیر شدیدترین بمباران شیمیایی سرانجام گرفت و خیبر را با تن مجروح و پرونده درخشان پل خیبر و جاده سیدالشهدا ترک کرد.
ردپای عظیمی در عملیات والفجر۸ با کوله‌باری از تجارب مهندسی ‌رزمی جنگ درخشید.
او مبتکر احداث کانال‌های انتقال آب و عملیات پمپاژ از اروند تا جاده فاو، البهار، ام‌القصر و جنوب کارخانه نمک بود و امکان پدافند و کاهش تلفات نیرو در برابر خط مقدم دشمن را فراهم ساخت تا دشمن برای همیشه از باز‌‌پس‌گیری فاو منصرف شود. او این پروژه را نیز در میان انبوه بمباران شیمیایی به سرمنزل موفقیت رساند و در کنار شهدای شاخص مهندسی، جاودانه تاریخ گشت.
اوج شاهکار مهندسی‌رزمی جهادگران با پل عظیم بعثت روی اروند ثبت جهانی شد و شهدای فاو گواهی می‌دهند که عظیمی خردمندانه زیر بمباران شیمیایی با نفس‌های مسموم جنگید. و اینگونه شد که مهندسی آب در کربلای۵ به اوج خود رسید تا همچنان شاهد حضور گمنام عظیمی زیر آتش شدید شلمچه باشیم.
حلبچه و جاده مله‌خورد آخرین مرحله حضور عظیمی در جنگ، اوج جنگ شیمیایی دشمن بود. او مهندسی پل در شمال‌غرب را دنبال می‌کرد تا «جنگ آب» در دفاع‌مقدس تکمیل شود.
عظیمی پس از پایان دفاع‌مقدس، به‌اعتبار سیستم موفق فرهنگ جهادی، پروژه آبرسانی مزارع کشاورزان مردم زلزله‌زده گیلان را به انجام  رساند و سپس پروژه‌های زیربنایی کشور را هدف قرار داد. او وقعی به آثار شیمیایی نگذاشت و بیشترین نقش را در تهیه طرح و اجرای پروژه عظیم «احیای ۵۵۰هزار هکتار سرزمین خوزستان» به‌عنوان بزرگ‌ترین طرح کشاورزی تاریخ ایران داشت. این طرح ملی با رهنمود‌های مقام معظم رهبری و حمایت رئیس‌جمهور، توسط سنگرسازان بی‌سنگر اجرا شد.
عظیمی با تن مجروح روی طرح «مبارزه با ریزگردها» متمرکز شد و‌ مردم خوزستان را همچون سال‌های جنگ تنها نگذاشت. عاقبت، پس از سال‌ها تحمل درد و رنج آثار شیمیایی و پس از اتمام کارهای روی زمین مانده، به جمع شهدای جهاد پیوست.
آیا می‌توان به شهادت او شکی کرد؟
از طرف بازماندگان سنگرسازان بی‌سنگر